Переводы „schmuckesten“ в словаре немецко » польский

I . schmụ̈cken [ˈʃmʏkən] ГЛ. перех.

schmücken Raum:

schmücken

ozdabiać [св. ozdobić]

schmücken

przystrajać [св. przystroić]

II . schmụ̈cken [ˈʃmʏkən] ГЛ. возвр. гл.

meine Frau schmückt sich gern

moja żona ж. lubi się stroić

er schmückt sich gern mit fremden Federn

on chętnie stroi się w cudze piórka

Schmụckwaren СУЩ. мн.

Schmuckwaren

wyroby м. мн. jubilerskie

Schmuckwaren

biżuteria ж.

Schmụckkästchen <‑s, ‑> [ˈ-kɛstçən] СУЩ. ср.

Schmuckkästchen

szkatułka ж. na biżuterię

schmu̱sen [ˈʃmuːzən] ГЛ. неперех. разг.

1. schmusen (liebkosen):

[miteinander] schmusen

pieścić [св. po‑] się [wzajemnie]

mit jdm schmusen

pieścić się z kimś

2. schmusen уничиж. (sich anbiedern):

schmusen

przymilać [св. przymilić] się

schmusen

przypochlebiać [св. przypochlebić] się

schmạchten [ˈʃmaxtən] ГЛ. неперех. высок.

1. schmachten (sehnen):

nach jdm/etw schmachten

usychać z tęsknoty za kimś/czymś fig высок.

2. schmachten (leiden):

vor Durst schmachten

usychać [lub umierać] z pragnienia fig

Schmụcksachen СУЩ.

Schmucksachen мн. → Schmuck

Смотри также Schmuck

Schmụck <‑[e]s, мн. отсут. > [ʃmʊk] СУЩ. м.

1. Schmuck (Gegenstände aus kostbarem Material):

Schmuck

biżuteria ж.

Schmuck

klejnoty мн.

2. Schmuck (Verzierung):

Schmuck

ozdoba ж.

Schmuck

ornament м.

Schmụckgegenstand <‑[e]s, ‑gegenstände> СУЩ. м.

Schmuckgegenstand

biżuteria ж.

Schmuckgegenstand

klejnot м.

Schmuckgegenstand

ozdoba ж.

schmụcklos ПРИЛ.

schmucklos

nieozdobiony

schmucklos

nieprzyozdobiony

schmucklos Fassade

bez dekoracji

schmucklos Kleid

bez ozdób

Schmụckstück <‑[e]s, ‑e> СУЩ. ср.

1. Schmuckstück (Gegenstand):

Schmuckstück

klejnot м.

Schmuckstück

ozdoba ж.

2. Schmuckstück разг. (etw besonders Schönes):

Schmuckstück

klejnot м. fig

komm sofort, mein Schmuckstück! шутл.

przyjdź natychmiast, mój skarbie! шутл. разг.

schmụtzen [ˈʃmʊtsən] ГЛ. неперех.

schmutzen

brudzić [св. po‑] się

leicht/schnell schmutzen

łatwo/szybko brudzić się

schmụggeln ГЛ. неперех., перех.

1. schmuggeln (gesetzwidrig ausführen):

schmuggeln Waren, Drogen, Waffen

przemycać [св. przemycić]

einen blinden Passagier an Bord eines Schiffes schmuggeln

przemycić na pokładzie statku pasażera na gapę

jdn außer Landes schmuggeln

przemycić [lub przeszmuglować разг. ] kogoś za granicę

2. schmuggeln (sich heimlich schleichen):

sich ins Hotel schmuggeln

zakradać [св. zakraść] się do hotelu

schmụnzeln [ˈʃmʊntsəln] ГЛ. неперех.

[über etw] schmunzeln

uśmiechać [св. uśmiechnąć] się [z jakiegoś powodu]