Переводы „Wstrzymaj“ в словаре польско » немецкий

wstrzymać [fstʃɨmatɕ]

wstrzymać св. od wstrzymywać

Смотри также wstrzymywać

I . wstrzymywać <‑muje; св. wstrzymać> [fstʃɨmɨvatɕ] ГЛ. перех.

1. wstrzymywać (zatrzymać):

wstrzymywać bieg, ruch

anhalten

wstrzymywać bieg, ruch

hemmen

wstrzymywać napór

zurückhalten

wstrzymywać napór

aufhalten

wstrzymać oddech

den Atem anhalten

2. wstrzymywać (odłożyć na później):

wstrzymywać realizację, wypłatę

zurückhalten

wstrzymywać wykonanie wyroku

aufschieben

wstrzymywać prace

einstellen

wstrzymywać prace

unterbrechen

II . wstrzymywać <‑muje; св. wstrzymać> [fstʃɨmɨvatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. wstrzymywać (nie opowiedzieć się):

wstrzymywać się od głosu

sich вин. der Stimme enthalten

głos wstrzymujący się письм.

Stimmenthaltung ж.

2. wstrzymywać (odłożyć na później):

wstrzymać się od czegoś

von etw Abstand nehmen

wstrzymywać się ze swoją decyzją/odpowiedzią

seine Entscheidung/Antwort aufschieben

wstrzymanie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [fstʃɨmaɲe] СУЩ. ср.

wziąć [lub brać] na wstrzymanie

sich вин. zusammennehmen [o. zusammenreißen]

I . wstrzymywać <‑muje; св. wstrzymać> [fstʃɨmɨvatɕ] ГЛ. перех.

1. wstrzymywać (zatrzymać):

wstrzymywać bieg, ruch

anhalten

wstrzymywać bieg, ruch

hemmen

wstrzymywać napór

zurückhalten

wstrzymywać napór

aufhalten

wstrzymać oddech

den Atem anhalten

2. wstrzymywać (odłożyć na później):

wstrzymywać realizację, wypłatę

zurückhalten

wstrzymywać wykonanie wyroku

aufschieben

wstrzymywać prace

einstellen

wstrzymywać prace

unterbrechen

II . wstrzymywać <‑muje; св. wstrzymać> [fstʃɨmɨvatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. wstrzymywać (nie opowiedzieć się):

wstrzymywać się od głosu

sich вин. der Stimme enthalten

głos wstrzymujący się письм.

Stimmenthaltung ж.

2. wstrzymywać (odłożyć na później):

wstrzymać się od czegoś

von etw Abstand nehmen

wstrzymywać się ze swoją decyzją/odpowiedzią

seine Entscheidung/Antwort aufschieben

I . powstrzymać [pofstʃɨmatɕ] св., powstrzymywać [pofstʃɨmɨvatɕ] <‑muje> ГЛ. перех.

1. powstrzymać (zatrzymywać w miejscu):

powstrzymać nieprzyjaciela

aufhalten

2. powstrzymać (przeciwdziałać):

powstrzymać kogoś od czegoś

jdn von etw abhalten

powstrzymać kogoś od [zrobienia] czegoś

jdn davon abhalten, etw zu tun

3. powstrzymać (hamować):

powstrzymać śmiech, łzy

zurückhalten

powstrzymać śmiech, łzy

unterdrücken

powstrzymać oddech

den Atem anhalten

II . powstrzymać [pofstʃɨmatɕ] св., powstrzymywać [pofstʃɨmɨvatɕ] <‑muje> ГЛ. возвр. гл.

powstrzymać się od czegoś

sich вин. mit etw zurückhalten

powstrzymać się od jedzenia/picia/komentarza

sich вин. des Essens/Trinkens/Kommentars enthalten высок.