Переводы „Zachariasza“ в словаре польско » немецкий

zacharczeć [zaxartʃetɕ]

zacharczeć св. od charczeć

Смотри также charczeć

charczeć <‑cze; св. za‑> [xartʃetɕ] ГЛ. неперех.

charczeć (człowiek)

röcheln

charczeć (silnik)

tuckern

charczeć (silnik)

klopfen

zachrzan <род. ‑u, мн. отсут. > [zaxʃan] СУЩ. м. разг. (harówka)

zachrzan

Plackerei ж. разг.

zachrzan

Schufterei ж. разг.

miałem dziś zachrzan w pracy

ich habe heute auf der Arbeit geschuftet [und gerackert] разг.

I . zachwiać <‑ieje> [zaxfjatɕ]

zachwiać св. od chwiać

II . zachwiać <‑ieje> [zaxfjatɕ] ГЛ. перех. св.

1. zachwiać перенос. (naruszyć porządek):

zachwiać równowagę, wiarę, przekonanie

erschüttern

zachwiać równowagę, wiarę, przekonanie

ins Wanken bringen разг.

2. zachwiać (spowodować chwianie):

zachwiać czymś

etw aus dem Gleichgewicht bringen

zachwiać czymś

etw ins Wanken bringen разг.

III . zachwiać <‑ieje> [zaxfjatɕ] ГЛ. возвр. гл. св.

1. zachwiać перенос. (stracić pewność):

zachwiać

erschüttert werden

zachwiać

ins Wanken geraten разг.

2. zachwiać (stracić równowagę):

zachwiać

aus dem Gleichgewicht gebracht werden

zachwiać

ins Wanken geraten разг.

coś zachwiało się w posadach

etw wurde in seinen Grundfesten erschüttert

Смотри также chwiać

I . chwiać <chwieje; прош. вр. chwiej; св. za‑> [xvjatɕ] ГЛ. перех.

chwiać czymś

etw hin und her bewegen [o. schütteln]

II . chwiać <chwieje; прош. вр. chwiej; св. za‑> [xvjatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. chwiać:

chwiać (kołysać się)

[sch]wanken

chwiać (człowiek)

taumeln

chwiać (płomień)

lodern

chwiać (krzesło, stół)

wackeln

komuś grunt się chwieje pod nogami

jdm schwankt [o. schwindet] der Boden м. unter den Füßen

2. chwiać перенос.:

chwiać (słabnąć) (władza, wpływy)

wanken

chwiać (słabnąć) (władza, wpływy)

schwinden

chwiać się w posadach

in seinen Grundfesten erschüttert sein

3. chwiać (wahać się):

chwiać

schwanken

chwiać

unschlüssig sein

chwiać się w swoich przekonaniach

in seinen Überzeugungen schwanken

zachrapać [zaxrapatɕ]

zachrapać св. od chrapać

Смотри также chrapać

chrapać <‑pie; прош. вр. chrap; св. chrapnąć [lub za‑]> [xrapatɕ] ГЛ. неперех.

1. chrapać:

chrapać (wydawać charkotliwe dźwięki) (człowiek)

schnarchen

2. chrapać:

chrapać (parskać) (koń)

schnauben

zachwaszczać <‑cza; св. zachwaścić> [zaxfaʃtʃatɕ] ГЛ. перех.

1. zachwaszczać С.-Х.:

zachwaszczać

verunkrauten

zachwaszczony ogród

ein von Unkraut überwucherter Garten

2. zachwaszczać перенос. высок. (zaśmiecać):

zachwaszczać

verunreinigen

zachwaszczać język rusycyzmami

eine Sprache mit Russizismen verunreinigen