Переводы „házastársi“ в словаре польско » немецкий

(Перейти к немецко » польский)

starsi [starɕi] СУЩ.

starsi мн. < род. мн. starszych> субстант. прилаг. (dorośli):

starsi

Erwachsene м. мн.

słuchać się starszych

auf die Erwachsenen hören

hazardować się <‑duje się; прош. вр. ‑duj się> [xazardovatɕ ɕe] ГЛ. возвр. гл. разг.

1. hazardować się (grać):

hazardować się

spielen

hazardować się

zocken

2. hazardować się (podniecać się ryzykiem):

hazardować się

Gefallen am Risiko finden

hazardować się

risikofreudig handeln

hazardować się

hasardieren przest

hazard <род. ‑u, мн. отсут. > [xazart] СУЩ. м.

1. hazard (gry hazardowe):

hazard

Glücksspiele ntpl

uprawiać hazard

zocken разг.

2. hazard (ryzykowanie):

hazard

Risiko ср.

hazard

Wagnis ср.

I . zastawać <‑taje; св. zastać> [zastavatɕ] ГЛ. перех.

1. zastawać (spotykać kogoś):

zastawać

antreffen

zastawać

erreichen

nie móc zastać kogoś w domu

jdn zu Hause nicht antreffen können

2. zastawać (znajdować kogoś w jakichś okolicznościach):

zastawać

antreffen

zastawać

vorfinden

zastawać kogoś przy pracy

jdn bei der Arbeit antreffen

II . zastawać <‑taje; св. zastać> [zastavatɕ] ГЛ. возвр. гл. разг. (stać się sztywnym)

zastawać

steif werden

zastawać

einrosten перенос.

stawy mi się zastoją, od tego siedzenia

vom langen Sitzen rosten mir noch die Gelenke ntpl ein

zastawca <род. ‑cy, мн. ‑cy> [zastaftsa] СУЩ. м. склон. jak f w lp ЮРИД.

zastawca

Verpfänder м.

I . zastawiać <‑ia> [zastavjatɕ], zastawić [zastavitɕ] св. ГЛ. перех.

1. zastawiać (tarasować):

zastawiać drogę

verstellen

zastawiać drogę

versperren

2. zastawiać (czynić):

zastawiać pułapkę, sidła

[auf]stellen

3. zastawiać (oddawać w zastaw):

zastawiać

verpfänden

zastawiać

hinterlegen

4. zastawiać (gromadzić):

zastawić pokój meblami

das Zimmer mit Möbeln vollstellen

II . zastawiać <‑ia> [zastavjatɕ], zastawić [zastavitɕ] св. ГЛ. возвр. гл.

zastawiać (osłonić się przed czymś):

zastawiać

sich вин. vor jdm verbarrikadieren

Выражения:

zastaw się, a postaw się посл.

nobel geht die Welt ж. zugrunde посл.

zastawka <род. ‑ki, мн. ‑ki> [zastafka] СУЩ. ж. АНАТ.

zastawka [serca]

Herzklappe ж.

zastawny [zastavnɨ] ПРИЛ. ТОРГ. ЮРИД.

list zastawny

Pfandbrief м.

najstarszy [najstarʃɨ] ПРИЛ.

najstarszy st najw od stary

najstarszy

älteste(r,s)

najstarszy

am ältesten

najstarszy członek rodziny

das älteste Familienmitglied ср.

Смотри также stary

I . stary <starszy> [starɨ] ПРИЛ.

1. stary (liczący wiele lat):

stare drzewo

alter Baum м.

stary człowiek

alter Mensch м.

stare zwierzę

altes Tier ср.

stara twarz

altes Gesicht ср.

na stare lata

auf die alten Tage

stary piernik [lub ramol] разг.

alter [o. unbeholfener] Mensch м.

stary piernik [lub ramol] разг.

alter Schwachkopf м. уничиж.

stary jak świat

alt wie die Welt

stary jak świat

uralt

stary jak świat

steinalt

2. stary (nieświeży):

stary chleb

altes Brot ср.

3. stary (podniszczony):

stare meble

alte Möbel ntpl

4. stary (dawny):

stary obraz

altes Gemälde ср.

stary adres

alte Adresse ж.

stary znajomy

alter Bekannter м.

stary rok

das alte Jahr ср.

„co nowego?” – „wszystko po staremu!”

„was gibt’s Neues?“ – „alles beim Alten!“

stare dzieje

alte Geschichten ж. мн.

5. stary (doświadczony):

stary fachowiec

alter Hase м.

II . stary <род. ‑rego, мн. ‑arzy> [starɨ] СУЩ. м. субстант. прилаг. разг.

1. stary (kolega):

stary

alter Knabe м. [o. Junge м. ] разг.

stary

Alter м. разг.

2. stary (szef):

stary

der Alte м. разг.

3. stary (ojciec):

mój stary

mein Alter м. разг.

prastary [prastarɨ] ПРИЛ.

prastary

uralt