Переводы „odniesiony“ в словаре польско » немецкий

(Перейти к немецко » польский)

odniesienie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [odɲeɕeɲe] СУЩ. ср. высок.

odniesienie

Bezug м.

w odniesieniu do czegoś

in Bezug auf etw вин.

w odniesieniu do czegoś

bezüglich род.

punkt/układ odniesienia

Bezugspunkt м. /Bezugssystem ср.

podniecony [podɲetsonɨ] ПРИЛ.

1. podniecony высок. (ożywiony):

podniecony

aufgeregt

podniecony

gespannt

2. podniecony БИОЛ. (pobudzony seksualnie):

podniecony

erregt

podniesienie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [podɲeɕeɲe] СУЩ. ср.

1. podniesienie мн. отсут. (czynność):

podniesienie

Hochheben ср.

2. podniesienie РЕЛИГ.:

podniesienie

Elevation ж.

zalesiony [zaleɕonɨ] ПРИЛ. высок.

zalesiony

bewaldet

owłosiony [ovwoɕonɨ] ПРИЛ.

owłosiony mężczyzna

behaart

owłosiony mężczyzna

haarig

owłosiony zwierzę

behaart

niezalesiony [ɲezaleɕonɨ] ПРИЛ.

niezalesiony

unbewaldet

niezalesiony obszar

unbewaldetes Gebiet ср.

urzęsiony [uʒej̃ɕonɨ] ПРИЛ. ЗООЛ.

urzęsiony

mit Geißeln [o. Flagellen] bedeckt

roztrzęsiony [rostʃej̃ɕonɨ] ПРИЛ. разг.

roztrzęsiony

aufgeregt

roztrzęsiony

zitt[e]rig

uwodniony [uvodɲonɨ] ПРИЛ. ХИМ.

uwodniony

hydratisiert

nieowłosiony [ɲeovwoɕonɨ] ПРИЛ.

nieowłosiony

unbehaart

nieowłosiony tors

unbehaarter Oberkörper м.

niespełniony [ɲespewɲonɨ] ПРИЛ.

niespełniony

unerfüllt

niespełnione życzenie

unerfüllter Wunsch м.

niespełniony artysta разг.

verhinderter Künstler м. разг.

niestrawiony [ɲestravjonɨ] ПРИЛ.

niestrawiony pokarm:

niestrawiony

unverdaut

spasiony [spaɕonɨ] ПРИЛ. разг.

spasiony zwierzę

fett

spasiony zwierzę

gemästet

spasiony człowiek

fett уничиж.

spasiony człowiek

gemästet разг.

odnieść [odɲeɕtɕ]

odnieść св. od odnosić

Смотри также odnosić

I . odnosić <‑si; св. odnieść> [odnoɕitɕ] ГЛ. перех.

1. odnosić (nieść z powrotem):

odnosić

zurückbringen

2. odnosić (osiągać):

odnosić zwycięstwo

davontragen

odnosić zwycięstwo

erringen

odnosić sukces

Erfolg haben

3. odnosić (doświadczać):

odnosić porażkę, rany, obrażenia

erleiden

odnosić porażkę, rany, obrażenia

davontragen

4. odnosić (wiązać z czymś):

odnosić coś do czegoś

etw auf etw вин. beziehen

Выражения:

odnosić skutek

Erfolg haben

odnoszę wrażenie, że...

ich gewinne [o. habe] den Eindruck, dass ...

II . odnosić <‑si; св. odnieść> [odnoɕitɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. odnosić (traktować):

odnosić się do kogoś

sich вин. jdm gegenüber verhalten

odnosić się do kogoś

jdn behandeln

jak ty się do mnie odnosisz!

wie sprichst du denn überhaupt mit mir!

2. odnosić (ustosunkowywać się):

odnosić się do czegoś

sich вин. zu etw äußern

odnosić się do czegoś

zu etw Stellung beziehen

3. odnosić (dotyczyć):

odnosić się do kogoś/czegoś

sich вин. auf jdn/etw beziehen

zakompleksiony [zakomplekɕonɨ] ПРИЛ. высок.

zakompleksiony człowiek:

zakompleksiony

voller Komplexe

zakompleksiony

komplexbeladen