Переводы „olúpať“ в словаре польско » немецкий

klupa <род. ‑py, мн. ‑py> [klupa] СУЩ. ж. sl (średnicomierz)

klupa

Messkluppe ж.

klupa

Baumklupe ж.

chlupać <‑pie; прош. вр. chlup> [xlupatɕ] нсв., chlupnąć [xlupnoɲtɕ] ГЛ. св. неперех.

chlupać (woda)

schwappen

chlupać (woda)

platschen

chlupać (woda)

gluckern

chlupać (błoto)

platschen

chlupać (kamień)

plumpsen

chlupać (ryba)

plitsche[r]n

chlupnąć czymś

mit etw [be]spritzen

obłupać [obwupatɕ]

obłupać св. od obłupywać

Смотри также obłupywać

I . obłupywać <‑puje; св. obłupać> [obwupɨvatɕ] ГЛ. перех. разг.

obłupywać korę

abschälen

obłupywać tynk

abschlagen

obłupać orzechy laskowe

Walnüsse schälen

II . obłupywać <‑puje; св. obłupać> [obwupɨvatɕ] ГЛ. возвр. гл. разг. (odpadać)

obłupywać

abblättern

farba obłupała się od ściany

die Farbe ж. blätterte von der Wand ab

I . odłupać [odwupatɕ] св., odłupywać [odwupɨvatɕ] <‑puje; прош. вр. ‑puj> ГЛ. перех.

odłupać

abspalten

II . odłupać [odwupatɕ] св., odłupywać [odwupɨvatɕ] <‑puje; прош. вр. ‑puj> ГЛ. возвр. гл.

odłupać

absplittern

odłupać

abbröckeln

odłupać

abfallen

I . łupać <‑pie; прош. вр. łup> [wupatɕ] ГЛ. неперех. <св. łupnąć>

1. łupać (walić):

łupać

hauen разг.

łupać

knallen разг.

coś łupnęło o podłogę

etw knallte auf den Boden

2. łupać (strzelać):

łupać

schießen

na umówiony sygnał łupnął z armaty

auf Kommando feuerte er aus der Kanone

II . łupać <‑pie; прош. вр. łup> [wupatɕ] ГЛ. перех. <св. łupnąć>

1. łupać (uderzyć):

łupnąć kogoś

jdn schlagen

łupnąć komuś podatek

jdm eine Steuer aufbrummen

2. łupać только нсв. (rozbijać):

łupać węgiel

spalten

epoka kamienia łupanego

Altsteinzeit ж.

epoka kamienia łupanego

Paläolithikum ср.

3. łupać только нсв. (łuskać):

łupać orzechy

knacken

III . łupać <‑pie; прош. вр. łup св. łupnąć [lub za‑]> [wupatɕ] ГЛ. безл. разг. (być odczuwanym jako ból)

łupie mnie w kościach

es reißt mich [o. mir] in den Gelenken

IV . łupać <‑pie; прош. вр. łup св. łupnąć> [wupatɕ] ГЛ. возвр. гл. разг.

1. łupać (uderzać się):

łupnąć się w głowę

sich вин. am Kopf stoßen разг.

2. łupać только нсв. (rozbijać się):

węgiel łatwo się łupie

die Kohle ж. lässt sich leicht spalten

3. łupać только нсв. (łuskać się):

orzechy laskowe trudno się łupią

Waldnüsse ж. lassen sich schwer knacken

ułupać [uwupatɕ]

ułupać св. od łupać

Смотри также łupać

I . łupać <‑pie; прош. вр. łup> [wupatɕ] ГЛ. неперех. <св. łupnąć>

1. łupać (walić):

łupać

hauen разг.

łupać

knallen разг.

coś łupnęło o podłogę

etw knallte auf den Boden

2. łupać (strzelać):

łupać

schießen

na umówiony sygnał łupnął z armaty

auf Kommando feuerte er aus der Kanone

II . łupać <‑pie; прош. вр. łup> [wupatɕ] ГЛ. перех. <св. łupnąć>

1. łupać (uderzyć):

łupnąć kogoś

jdn schlagen

łupnąć komuś podatek

jdm eine Steuer aufbrummen

2. łupać только нсв. (rozbijać):

łupać węgiel

spalten

epoka kamienia łupanego

Altsteinzeit ж.

epoka kamienia łupanego

Paläolithikum ср.

3. łupać только нсв. (łuskać):

łupać orzechy

knacken

III . łupać <‑pie; прош. вр. łup св. łupnąć [lub za‑]> [wupatɕ] ГЛ. безл. разг. (być odczuwanym jako ból)

łupie mnie w kościach

es reißt mich [o. mir] in den Gelenken

IV . łupać <‑pie; прош. вр. łup св. łupnąć> [wupatɕ] ГЛ. возвр. гл. разг.

1. łupać (uderzać się):

łupnąć się w głowę

sich вин. am Kopf stoßen разг.

2. łupać только нсв. (rozbijać się):

węgiel łatwo się łupie

die Kohle ж. lässt sich leicht spalten

3. łupać только нсв. (łuskać się):

orzechy laskowe trudno się łupią

Waldnüsse ж. lassen sich schwer knacken

olać [olatɕ]

olać св. od olewać

Смотри также olewać

olewać <‑wa; св. olać> [olevatɕ] ГЛ. перех. разг. (lekceważyć)

olewać kogoś/coś

sich вин. um jdn/etw einen Dreck scheren разг.

olewać kogoś/coś

auf jdn/etw pfeifen разг.

olcha <род. ‑chy, мн. ‑chy> [olxa] СУЩ. ж. БОТАН.

olcha

Erle ж.

oliwa <род. ‑wy, мн. отсут. > [oliva] СУЩ. ж.

oliwa

Olivenöl ср.

Выражения:

dolewać oliwy do ognia

Öl ins Feuer gießen

oliwa sprawiedliwa [zawsze] na wierzch wypływa

die Wahrheit ж. kommt früher oder später ans Licht