Переводы „ostříhat“ в словаре польско » немецкий

ostinato <род. ‑ta, мн. ‑ta> [ostinato] СУЩ. ср. МУЗ.

ostinato

Ostinato ср.

osteopata <род. ‑ty, мн. ‑paci> [osteopata] СУЩ. м. склон. jak f w lp МЕД.

osteopata

Osteopath(in) м. (ж.)

ostać [ostatɕ]

ostać св. od ostawać

Смотри также ostawać

I . ostawać <‑taje; св. ostać> [ostavatɕ] ГЛ. перех. высок., przest

ostawać

[ver]bleiben

ostań z Bogiem

geh mit Gott

II . ostawać <‑taje; св. ostać> [ostavatɕ] ГЛ. возвр. гл. св. высок., przest

1. ostawać (przetrzymywać):

ostawać

bestehen

ostawać

erhalten bleiben

nie ostoi się długo na tym stanowisku

er [o. sie] wird sich nicht lange auf diesem Posten halten [können]

2. ostawać (przeciwstawiać się):

ostawać

standhalten

ostawać

trotzen

ostoja <род. ‑oi, мн. ‑je> [ostoja] СУЩ. ж.

1. ostoja обыч. lp (oparcie):

ostoja

Stütze ж.

ostoja

[Rück]halt м.

mieć w kimś ostoję

in jdm einen Rückhalt haben

mieć w kimś ostoję

sich вин. auf jdn verlassen können

2. ostoja Ж.-Д.:

ostoja

Rahmen м.

3. ostoja БИОЛ.:

ostoja

Refugialgebiet ср.

4. ostoja перенос. (bastion):

ostoja

Hort м. перенос.

ostoja

Bollwerk ср. перенос.

główna ostoja

Hochburg ж.

ostrak <род. ‑a, мн. ‑i> [ostrak] СУЩ. м. ИСТ.

ostrak

Ostrakon ср.

I . ostawać <‑taje; св. ostać> [ostavatɕ] ГЛ. перех. высок., przest

ostawać

[ver]bleiben

ostań z Bogiem

geh mit Gott

II . ostawać <‑taje; св. ostać> [ostavatɕ] ГЛ. возвр. гл. св. высок., przest

1. ostawać (przetrzymywać):

ostawać

bestehen

ostawać

erhalten bleiben

nie ostoi się długo na tym stanowisku

er [o. sie] wird sich nicht lange auf diesem Posten halten [können]

2. ostawać (przeciwstawiać się):

ostawać

standhalten

ostawać

trotzen

ostroga <род. ‑gi, мн. ‑gi> [ostroga] СУЩ. ж.

ostroga

Sporn м.

Выражения:

zdobyć ostrogi

sich дат. die Sporen verdienen

dać koniowi ostrogę

einem Pferd die Sporen geben

trzasnąć ostrogami

die Hacken zusammenschlagen

ostryga <род. ‑gi, мн. ‑gi> [ostrɨga] СУЩ. ж. ЗООЛ.

ostryga

Auster ж.

ostrzał <род. ‑u, мн. ‑y> [ostʃaw] СУЩ. м. ВОЕН.

ostrzał

Beschuss м.

znajdować się [lub być] pod ostrzałem

unter Beschuss geraten [o. stehen]

ostukać [ostukatɕ] св., ostukiwać [ostukivatɕ] <‑kuje; прош. вр. ‑kuj> ГЛ. перех.

1. ostukać (opukać):

ostukać

abklopfen

ostukać

beklopfen

sprawdzał drewno, delikatnie je ostukując

er prüfte das Holz, indem er es vorsichtig abklopfte

2. ostukać МЕД.:

ostukać

abklopfen

ostowaty [ostovatɨ] ПРИЛ.

ostowaty

distelartig

ostowate liście

distelartige Blätter ntpl