Переводы „rozzúriť“ в словаре польско » немецкий

(Перейти к немецко » польский)

rozżalić [rozʒalitɕ]

rozżalić св. od rozżalać

Смотри также rozżalać

I . rozżalać <‑la; прош. вр. ‑laj; св. rozżalić> [rozʒalatɕ] ГЛ. перех. высок.

rozżalać

betrüben

rozżalać

traurig stimmen

rozżalać

verbittern

była rozżalona jego słowami

seine Worte ntpl stimmten sie traurig

II . rozżalać <‑la; прош. вр. ‑laj; св. rozżalić> [rozʒalatɕ] ГЛ. возвр. гл. высок.

rozżalać

in Klagen ausbrechen

rozżalać

jammern

rozżalać

wehklagen

matka rozżaliła się na syna

die Mutter ж. brach in Klagen über ihren Sohn aus

rozzłościć [rozzwoɕtɕitɕ]

rozzłościć св. od złościć

Смотри также złościć

I . złościć <‑ści; св. roz‑ [lub ze‑]> [zwoɕtɕitɕ] ГЛ. перех.

złościć

ärgern

złościć

wütend machen

II . złościć <‑ści; св. roz‑ [lub ze‑]> [zwoɕtɕitɕ] ГЛ. возвр. гл.

złościć się na kogoś/o coś

sich вин. über jdn/etw ärgern

złościć się na kogoś/o coś

über jdn/etw wütend werden

rozziew <род. ‑u, мн. отсут. > [rozʑef] СУЩ. м.

1. rozziew высок. (niezgodność):

rozziew

Kluft ж.

2. rozziew ЛИНГВ.:

rozziew

Hiat[us] м.

rozbić [rozbitɕ]

rozbić св. od rozbijać

Смотри также rozbijać

I . rozbijać <‑ja; св. rozbić> [rozbijatɕ] ГЛ. перех.

1. rozbijać (powodować uszkodzenie, stłuczenie):

rozbijać szybę

zerschlagen

rozbijać szybę

einschlagen

rozbijać jajko

aufschlagen

rozbijać jajko

zerschlagen

rozbijać mur

zerstören

rozbijać mur

durchbrechen

rozbijać samochód

das Auto schrottreif [o. zu Schrott] fahren

rozbijać bank

die Bank sprengen

rozbijać coś w drzazgi разг.

etw вин. in Stücke hauen

2. rozbijać (rozgniatać):

rozbijać kotlety

klopfen

3. rozbijać (ranić):

rozbijać głowę

einschlagen

rozbijać głowę

verwunden

4. rozbijać (zwyciężać):

rozbijać armię

schlagen

5. rozbijać (podzielić coś):

rozbijać coś na etapy

aufteilen

6. rozbijać перенос. (powodować rozpad):

rozbijać rodzinę

die Familie zerstören

Выражения:

rozbijać namiot/obóz

ein Zelt/ein Lager aufschlagen

II . rozbijać <‑ja; св. rozbić> [rozbijatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. rozbijać:

rozbijać (ulegać uszkodzeniu, zniszczeniu) (jajko, kieliszek, talerz)

zerschlagen

rozbijać (samochód)

einen Unfall haben

rozbijać (samolot)

abstürzen

2. rozbijać разг. (bywać to tu, to tam):

rozbijać

sich вин. herumtreiben разг.

rozbijać się taksówkami po mieście

mit dem Taxi in der Stadt herumfahren разг.