I. fun·ken [ˈfʊŋkn̩] ГЛ. перех.
II. fun·ken [ˈfʊŋkn̩] ГЛ. неперех.
3. funken разг. (richtig funktionieren):
Fun·ken <-s, -> [ˈfʊŋkn̩] СУЩ. м.
Funken → Funke
Fun·ke <-ns, -n> [ˈfʊŋkə] СУЩ. м.
1. Funke (glimmendes Teilchen):
2. Funke (geringes Maß):
| ich | funke |
|---|---|
| du | funkst |
| er/sie/es | funkt |
| wir | funken |
| ihr | funkt |
| sie | funken |
| ich | funkte |
|---|---|
| du | funktest |
| er/sie/es | funkte |
| wir | funkten |
| ihr | funktet |
| sie | funkten |
| ich | habe | gefunkt |
|---|---|---|
| du | hast | gefunkt |
| er/sie/es | hat | gefunkt |
| wir | haben | gefunkt |
| ihr | habt | gefunkt |
| sie | haben | gefunkt |
| ich | hatte | gefunkt |
|---|---|---|
| du | hattest | gefunkt |
| er/sie/es | hatte | gefunkt |
| wir | hatten | gefunkt |
| ihr | hattet | gefunkt |
| sie | hatten | gefunkt |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.