PONS польский ↔ немецкий Переводчик

I. opuszczać <‑cza; св. opuścić> [opuʃtʃatɕ] ГЛ. перех.

1. opuszczać (obniżać):

opuszczać flagę

senken

opuszczać szybę w samochodzie

herunterlassen

opuszczać cenę

senken

opuszczać cenę

herabsetzen

2. opuszczać (porzucać):

opuszczać rodzinę, pokój

verlassen

opuszczać lekcje, szkołę

versäumen

opuszczać lekcje, szkołę

schwänzen разг.

nie opuszczę cię

ich verlasse dich nicht

3. opuszczać (wyprowadzać się):

opuszczać dom, miejsce zamieszkania

ausziehen

4. opuszczać (pomijać):

opuszczać linijkę

auslassen

Выражения:

dobry humor mnie nie opuszcza

ich bin immer guter Laune

odwaga mnie opuściła

ich habe den Mut verloren

opuszczać wzrok

den Blick senken

opuszczać wzrok

die Augen niederschlagen

opuścić ręce

die Hände sinken lassen

opuścić nos na kwintę

den Kopf hängen lassen

opuścić nos na kwintę

Trübsal blasen

nie opuszczać łóżka

ans Bett gefesselt sein

nie opuszczać łóżka

das Bett hüten

II. opuszczać <‑cza; св. opuścić> [opuʃtʃatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. opuszczać (obniżać się):

opuszczać

sinken

opuszczać

fallen

opuszczać się na linie

sich вин. abseilen

opuszczać się na linie

auf dem Seil hinabsteigen

2. opuszczać (zaniedbywać się):

opuściła się w pracy/w nauce

sie hat ihre Arbeit/ihren Unterricht vernachlässigt

opuszczony [opuʃtʃonɨ] ПРИЛ.

1. opuszczony (pozostawiony):

opuszczony dom, wieś

verlassen

opuszczony dom, wieś

menschenleer

2. opuszczony (porzucony):

opuszczony człowiek

verlassen

opuszczony człowiek

einsam

3. opuszczony (zaniedbany):

opuszczony

vernachlässigt

I. dopuszczać <‑cza; св. dopuścić> [dopuʃtʃatɕ] ГЛ. перех.

1. dopuszczać (pozwolić się zbliżyć):

dopuszczać kogoś do siebie

jdn an sich вин. heranlassen

dopuścić kogoś do tajemnicy

jdn in ein Geheimnis einweihen

dopuścić coś do świadomości

sich дат. etw род. bewusst werden

2. dopuszczać (zezwolić na coś):

dopuszczać

etw zulassen [o. gestatten]

dopuścić kogoś do egzaminu/matury

jdn zur Prüfung/zum Abitur zulassen

dopuścić kogoś do głosu [lub słowa]

jdn zu Wort kommen lassen

II. dopuszczać <‑cza; св. dopuścić> [dopuʃtʃatɕ] ГЛ. неперех.

1. dopuszczać (przystać):

nie dopuszczę do tego

das werde ich nicht zulassen

2. dopuszczać обыч. нсв. (przewidywać):

dopuszczać możliwość wypowiedzenia

die Möglichkeit zu kündigen vorsehen [o. zulassen]

gramatyka dopuszcza obie końcówki

die Grammatik ж. lässt beide Endungen zu

III. dopuszczać <‑cza; св. dopuścić> [dopuʃtʃatɕ] ГЛ. возвр. гл. (popełnić)

dopuszczać się przestępstwa

ein Verbrechen begehen [o. verüben]

dopuszczać się gwałtu

eine Gewalttat verüben

popuszczać <‑cza> [popuʃtʃatɕ], popuścić [popuɕtɕitɕ] ГЛ. перех. св. перенос. разг.

1. popuszczać (dać większą swobodę):

popuszczać

nachlassen

popuszczać

lockern

popuścić cugle

die Zügel locker lassen

2. popuszczać (darować):

nie popuszczę mu

das soll er mir büßen

I. puszczać <‑cza; св. puścić> [puʃtʃatɕ] ГЛ. перех.

1. puszczać (przestawać trzymać):

puszczać linę, czyjąś rękę

loslassen

puszczać linę, czyjąś rękę

losmachen

2. puszczać (powodować płynięcie, poruszenie, wyrzucenie w powietrze):

puszczać wodę, strumień

laufen lassen

puszczać wodę, strumień

einlassen

puszczać coś z dymem

etw in Rauch aufgehen lassen

puszczać coś w niepamięć

etw in Vergessenheit bringen

nie puszczać pary z ust

den Mund halten

puścić coś w ruch

etw in Gang bringen [o. setzen]

puszczać coś mimo uszu

etw unbeachtet lassen

3. puszczać разг. (pozwalać iść):

puszczać

gehen lassen

puszczać dzieci bez opieki

die Kinder ohne Aufsicht lassen

puszczać kogoś przodem

jdn vorlassen

puszczać kogoś przodem

jdm Vortritt lassen

4. puszczać (uwalniać):

puszczać zakładnika

freilassen

puszczać zakładnika

loslassen

5. puszczać (wypuszczać):

puszczać listki, pączki

[aus]treiben

puszczać latawca

den Drachen steigen lassen

6. puszczać (wydzielać):

puszczać sok

saften

puszczać sok

Saft lassen

puszczać farbę

Farbe bekennen

7. puszczać разг. (uruchamiać):

puszczać kasetę, płytę

abspielen

puszczać maszynę

in Gang setzen

8. puszczać разг. (emitować):

puszczać piosenkę, serial

senden

9. puszczać разг. (rozgłaszać):

puszczać plotki

in Umlauf setzen [o. bringen]

10. puszczać (przeprowadzać):

puszczać linię kolejową, tunel

bauen

II. puszczać <‑cza; св. puścić> [puʃtʃatɕ] ГЛ. неперех. разг.

1. puszczać:

puszczać (ustępować pod naciskiem) (drzwi)

sich вин. öffnen lassen

2. puszczać:

puszczać (rozrywać się) (szew, zamek)

platzen

oczko [w pończosze] puszcza

eine Masche ж. [im Strumpf] ist gelaufen

3. puszczać:

puszczać (dawać się usunąć) (plama)

sich вин. entfernen lassen

4. puszczać:

puszczać (tracić barwę) (bluzka)

abfärben

III. puszczać <‑cza; св. puścić> [puʃtʃatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. puszczać (przestawać się trzymać):

puszczać się czegoś

etw loslassen

2. puszczać разг. (poruszać się szybko):

puszczać się pędem

fortgehen

puszczać się pędem

losrennen

3. puszczać разг. (prowadzić rozwiązłe życie):

puszczać

fremdgehen разг.

puszczać

Seitensprünge machen

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

Dopuszcza się także stosowanie jej poza obszarami zalesionymi.

pl.wikipedia.org

Na tak przygotowany podkład nakładany jest zazwyczaj podkład tynkarski i następnie tynk cienkowarstwowy, lub też bezpośrednio tynk (o ile taką sytuacje dopuszcza/narzuca dany system).

pl.wikipedia.org

Prawdziwe poznanie dopuszcza jedynie postrzeganie rzeczywistości w jej radykalnie dynamicznym charakterze, w którym nie ma miejsca na urzeczowienia typu podmiot i przedmiot.

pl.wikipedia.org

Jeżeli ktoś dopuszcza się seksu przed- i pozamałżeńskiego i nie okazuje skruchy, może zostać wykluczony ze zboru, w celu zachowania jego czystości.

pl.wikipedia.org

Odmiana przez osoby zanikła; odmiana przez liczby zachowała się w części dialektów, ale żaden z obowiązujących wariantów języka pisanego nie dopuszcza jej w pisowni.

pl.wikipedia.org