I. rei·ten <reitet, ritt, geritten> [ˈraitn̩] ГЛ. неперех. +sein
1. reiten (auf einem Tier):
II. rei·ten <reitet, ritt, geritten> [ˈraitn̩] ГЛ. перех. +haben
| ich | reite | 
|---|---|
| du | reitest | 
| er/sie/es | reitet | 
| wir | reiten | 
| ihr | reitet | 
| sie | reiten | 
| ich | ritt | 
|---|---|
| du | rittest / rittst | 
| er/sie/es | ritt | 
| wir | ritten | 
| ihr | rittet | 
| sie | ritten | 
| ich | bin | geritten | 
|---|---|---|
| du | bist | geritten | 
| er/sie/es | ist | geritten | 
| wir | sind | geritten | 
| ihr | seid | geritten | 
| sie | sind | geritten | 
| ich | war | geritten | 
|---|---|---|
| du | warst | geritten | 
| er/sie/es | war | geritten | 
| wir | waren | geritten | 
| ihr | wart | geritten | 
| sie | waren | geritten | 
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.