Переводы „kettles“ в словаре немецко » польский

kẹtten [ˈkɛtən] ГЛ. перех.

1. ketten (befestigen):

einen Hund an einen Pflock ketten

wiązać [св. u‑] psa do kołka

2. ketten (binden):

jdn an sich вин. ketten

przywiązywać [св. przywiązać] kogoś do siebie

das Schicksal hat sie aneinander gekettet

los м. ich złączył [lub połączył]

durch einen Vertrag aneinander gekettet

związani umową

Bẹttler(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈbɛtlɐ] СУЩ. м.(ж.)

Bettler(in)

żebrak(-aczka) м. (ж.)

Kẹtte <‑, ‑n> [ˈkɛtə] СУЩ. ж.

1. Kette (Halskette):

Kette

łańcuszek м.

eine Kette um den Hals tragen

nosić łańcuszek na szyi

2. Kette (Eisenkette):

Kette

łańcuch м.

Fahrradkette

łańcuch rowerowy

einen Hund an die Kette legen

wiązać [св. u‑] psa na łańcuchu

3. Kette fig:

Kette (Reihe: von Erfolgen)

pasmo ср.

Kette (Reihe: von Erfolgen)

seria ж.

Kette (von Beweisen)

szereg м.

eine Kette von Ereignissen

szereg zdarzeń

Menschenkette

łańcuch ludzki

4. Kette (Gesamtheit):

Kette

sieć ж.

Hotelkette/Ladenkette

sieć hoteli/sklepów

5. Kette (Bergkette):

Kette

łańcuch м.

Kette

pasmo ср.

6. Kette fig (Fessel):

Kette

kajdany мн.

Kette

okowy мн.

jdn in Ketten legen

zakuwać [св. zakuć] kogoś w kajdany

seine Ketten sprengen высок.

zrywać [св. zerwać] więzy [lub kajdany]

7. Kette (Schar von Vögeln):

Kette

klucz м.

8. Kette (in der Textilindustrie):

Kette

osnowa ж.