Переводы „kidutus“ в словаре немецко » польский

ịntus [ˈɪntʊs] ПРИЛ.

intus разг.:

etw intus haben (verzehrt/verschlungen haben)

pochłonąć coś разг.

etw intus haben (getrunken haben)

golnąć sobie coś разг.

etw intus haben (verstanden haben)

kapować coś разг.

er hat schon drei Teller Suppe intus

pochłonął już trzy talerze zupy разг.

ein paar Gläser Wein intus haben

on jest już po trzech kieliszkach wina разг.

Выражения:

einen intus haben

mieć w czubie разг.

Ri̱tus <‑, Riten> [ˈriːtʊs] СУЩ. м.

1. Ritus (Ritus):

Ritus

rytuał м.

Ritus

obrzęd м.

2. Ritus (regelmäßiges Vorgehen):

Ritus

ceremoniał м.