Переводы „kompotem“ в словаре немецко » польский

I . kompetẹnt [kɔmpe​ˈtɛnt] ПРИЛ.

1. kompetent a. ЮРИД. (zuständig):

kompetent Sachbearbeiter, Richter

kompetentny

kompetent Urteil

miarodajny

die kompetente Stelle

właściwa jednostka ж.

welches Gericht ist für solche Fälle kompetent?

który sąd м. jest właściwy rzeczowo?

2. kompetent ЛИНГВ.:

kompetenter Sprecher

rodzimy użytkownik м. języka

II . kompetẹnt [kɔmpe​ˈtɛnt] НАРЕЧ.

kompetent informieren:

kompetent

kompetentnie

Kompo̱situm <‑s, Komposita> [kɔm​ˈpoːzitʊm, pl: kɔm​ˈpoːzita] СУЩ. ср. ЛИНГВ.

Kompositum

złożenie ср.

kompati̱bel [kɔmpa​ˈtiːbəl] ПРИЛ.

1. kompatibel (übereinstimmend):

kompatibel

zgodny

2. kompatibel:

kompatibel ИНФОРМ., ТЕХН.

kompatybilny

nicht kompatibel

niekompatybilny

3. kompatibel МЕД.:

kompatibel

niewykazujący interakcji

komposti̱e̱ren* [kɔmpɔs​ˈtiːrən] ГЛ. перех. С.-Х.

1. kompostieren (zu Kompost verarbeiten):

kompostieren

kompostować

das Kompostieren

kompostowanie ср.

2. kompostieren (düngen):

kompostieren

kompostować

kompostieren

nawozić [св. nawieźć] kompostem

Kompetẹnz <‑, ‑en> [kɔmpe​ˈtɛnts] СУЩ. ж.

Kompetenz

kompetencja ж.

Kompetenz ЮРИД.

właściwość ж.

seine Kompetenzen überschreiten

przekraczać [св. przekroczyć] swoje kompetencje

das liegt nicht in meiner Kompetenz

to wykracza poza moje kompetencje

jds Kompetenz bestreiten

kwestionować [св. za‑] czyjeś kompetencje

jds Kompetenz anzweifeln

powątpiewać w czyjeś kompetencje

außerhalb jds Kompetenzen

poza czyimiś kompetencjami

Kompetenz delegieren ЮРИД.

delegować kompetencję

ungeschriebene Kompetenz des Organs ЮРИД.

niepisana kompetencja organu

I . komponi̱e̱ren* [kɔmpo​ˈniːrən] ГЛ. перех.

komponieren MUS, ЛИТ.

komponować [св. s‑]

II . komponi̱e̱ren* [kɔmpo​ˈniːrən] ГЛ. неперех.

komponieren

komponować

das Komponieren

komponowanie

Kompọstwerk <‑[e]s, ‑e> СУЩ. ср.

Kompostwerk

kompostownia ж.

komposti̱e̱rbar ПРИЛ.

kompostierbar

dający się przetworzyć na kompost

Komponẹnte <‑, ‑n> [kɔmpo​ˈnɛntə] СУЩ. ж.

1. Komponente:

Komponente (Bestandteil: einer chemischen Verbindung)

komponent м.

Komponente (Bestandteil: einer chemischen Verbindung)

składnik м.

Komponente (eines Romans)

element м.

2. Komponente (Aspekt: der Politik):

Komponente

aspekt м.

I . komplẹtt [kɔm​ˈplɛt] ПРИЛ.

1. komplett (vollständig):

komplett Ausstattung

kompletny

2. komplett разг. (absolut):

das ist kompletter Blödsinn!

to zupełna bzdura!

II . komplẹtt [kɔm​ˈplɛt] НАРЕЧ. разг. (vollzählig, völlig)

sind wir komplett?

[czy] jesteśmy w komplecie? разг.

der ist komplett verrückt!

on jest kompletnie walnięty! разг.

Komplọtt <‑[e]s, ‑e> [kɔm​ˈplɔt] СУЩ. ср. o м.

Komplott

spisek м.

Выражения:

ein Komplott schmieden

knuć [св. u‑] spisek