Переводы „stretnutie“ в словаре немецко » польский

stre̱i̱tig ПРИЛ.

1. streitig (strittig):

streitig Angelegenheit, Frage

problematyczny

streitig Angelegenheit, Frage

budzący wątpliwości

jdm etw streitig machen

kwestionować czyjeś prawa do czegoś

jdm etw streitig machen

odmawiać komuś praw[a] do czegoś

jdm den Vorrang streitig machen

kwestionować [св. za‑] czyjeś pierwszeństwo

2. streitig ЮРИД. (umstritten):

streitig Ansprüche, Tatsachen

sporny

eine streitige Verhandlung

postępowanie ср. sporne

stre̱i̱fig [ˈʃtraɪfɪç] ПРИЛ.

streifig

pasiasty

streifig

w paski

streifig

prążkowany

streifig

smugowaty

streifig sein

mieć prążki [lub paski]

die Fenster sind ganz streifig

okna ntpl mają pełno smug

I . stre̱i̱ten <streitet, stritt, gestritten> [ˈʃtraɪtən] ГЛ. неперех.

1. streiten (in Streit geraten, sein):

[mit jdm][um etw] streiten

sprzeczać [св. po‑] się [z kimś][o coś]

2. streiten (diskutieren):

[mit jdm] über etw вин. streiten

rozprawiać [z kimś] o czymś

II . stre̱i̱ten <streitet, stritt, gestritten> [ˈʃtraɪtən] ГЛ. возвр. гл.

1. streiten (zanken):

sich streiten

kłócić [св. po‑] się

sie streitet sich mit ihm wegen jeder Kleinigkeit

ona kłóci się z nim z powodu każdej drobnostki

wenn zwei sich streiten, freut sich der Dritte посл.

gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta посл.

2. streiten (diskutieren):

sich [darüber] streiten, wer/wie ...

spierać się [o to], kto/jak...

darüber lässt sich streiten

o to można się spierać

strẹssig ПРИЛ. разг.

stressig Arbeit, Zeit:

stressig

stresujący

Stre̱u̱gut <‑s, мн. отсут. > СУЩ. ср.

Streugut

sól ж. [lub piasek м. ] do posypywania drogi

stre̱u̱nen [ˈʃtrɔɪnən] ГЛ. неперех. +sein

streunen (umherstreifen) (Person, Katze)

wałęsać [lub włóczyć] się разг.

durch die Stadt streunen

włóczyć się po mieście разг.

streunender Hund

wałęsający się pies м. разг.

streubar ПРИЛ.

Статья, составленная пользователем

streubarer Dünger С.-Х.

łatwy do rozsiewania nawóz