ganzmachen
ganzmachen → ganz I. 5.
I. ganz [gants] ПРИЛ.
1. ganz (gesamt, vollzählig):
2. ganz (vollständig, nicht geteilt):
3. ganz разг. (alle):
4. ganz разг. (all der/die/das ...):
5. ganz разг. (unbeschädigt):
7. ganz разг. (recht groß):
| ich | mache | ganz |
|---|---|---|
| du | machst | ganz |
| er/sie/es | macht | ganz |
| wir | machen | ganz |
| ihr | macht | ganz |
| sie | machen | ganz |
| ich | machte | ganz |
|---|---|---|
| du | machtest | ganz |
| er/sie/es | machte | ganz |
| wir | machten | ganz |
| ihr | machtet | ganz |
| sie | machten | ganz |
| ich | habe | ganzgemacht |
|---|---|---|
| du | hast | ganzgemacht |
| er/sie/es | hat | ganzgemacht |
| wir | haben | ganzgemacht |
| ihr | habt | ganzgemacht |
| sie | haben | ganzgemacht |
| ich | hatte | ganzgemacht |
|---|---|---|
| du | hattest | ganzgemacht |
| er/sie/es | hatte | ganzgemacht |
| wir | hatten | ganzgemacht |
| ihr | hattet | ganzgemacht |
| sie | hatten | ganzgemacht |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
- rafistoler qc разг.