Переводы „Farbtopf“ в словаре польско » немецкий

I . farbować <‑buje св. u‑ [lub po‑] [lub za‑]> [farbovatɕ] ГЛ. перех. (barwić)

farbować odzież, włosy

färben

farbowany lis

Betrüger м.

farbowany lis

Blender м.

II . farbować <‑buje> [farbovatɕ] ГЛ. неперех. (puszczać kolor)

farbować

abfärben

III . farbować <‑buje св. u‑ [lub po‑] [lub za‑]> [farbovatɕ] ГЛ. возвр. гл.

farbować (barwić się)

sich вин. färben

farbować (barwić włosy)

sich дат. die Haare färben

pofarbowała się na rudo

sie hat sich die Haare rot gefärbt

farba <род. ‑by, мн. ‑by> [farba] СУЩ. ж.

1. farba (do barwienia, malowania):

farba

Farbe ж.

farba akwarelowa/plakatowa/olejna/wodna

Aquarell-/Plakat-/Öl-/Wasserfarbe ж.

farba do włosów

Haarfärbemittel ср.

farba chwyta

die Farbe greift

2. farba (krew zwierzyny):

farba

Schweiß м.

farba

Tierblut ср.

3. farba разг. (krew ludzka):

farba

Blut ср.

puścić farbę

sich вин. verplappern

farbka <род. ‑ki, мн. ‑ki> [farpka] СУЩ. ж.

1. farbka уменьш. od farba

farbka

Farbe ж.

2. farbka (barwnik do płukania):

farbka

Waschblau ср.

Смотри также farba

farba <род. ‑by, мн. ‑by> [farba] СУЩ. ж.

1. farba (do barwienia, malowania):

farba

Farbe ж.

farba akwarelowa/plakatowa/olejna/wodna

Aquarell-/Plakat-/Öl-/Wasserfarbe ж.

farba do włosów

Haarfärbemittel ср.

farba chwyta

die Farbe greift

2. farba (krew zwierzyny):

farba

Schweiß м.

farba

Tierblut ср.

3. farba разг. (krew ludzka):

farba

Blut ср.

puścić farbę

sich вин. verplappern

faraon <род. ‑a, мн. ‑owie [lub ‑i]> [faraon] СУЩ. м.

faraon

Pharao(Pharaonin) м. (ж.)

mrówka faraona ЗООЛ.

Pharaoameise ж.

farsowo [farsovo] НАРЕЧ.

1. farsowo ЛИТ.:

farsowo zagrać

possenhaft

2. farsowo перенос. высок. wyglądać:

farsowo

unernst

farsowo

karikaturhaft

farsowo

grotesk

farsowy [farsovɨ] ПРИЛ.

1. farsowy ЛИТ.:

farsowy

Farce[n]-

farsowy

possenhaft

farsowy charakter utworu

der possenhafte Charakter м. des Werkes

2. farsowy перенос. высок.:

farsowy

karikaturhaft

farsowy

grotesk

farsowe zachowanie

karikaturhaftes Benehmen ср.

fartuch <род. ‑a, мн. ‑y> [fartux] СУЩ. м.

1. fartuch (ubiór):

fartuch kuchenny

Schürze ж.

fartuch lekarski

Arztkittel м.

szkolny fartuch

Schuluniform ж.

trzymać się matczynego fartucha

der Mutter am Rockzipfel [o. Rockschoß] hängen

2. fartuch ТЕХН. (osłona):

fartuch

Schürze ж.

fartuch błotnika

Schmutzfänger м.

fartowny [fartovnɨ] ПРИЛ. разг.

fartowny

Glücks-