akcent <род. ‑u, мн. ‑y> [aktsent] СУЩ. м.
1. akcent (nasilenie dźwieku, podkreślenie, uwydatnienie):
-
Akzent м.
-
Betonung ж.
-
Druckakzent м.
-
Wortakzent м.
-
Satzakzent м.
2. akcent разг. (wymowa, sposób wypowiadania wyrazów):
-
Aussprache ж.
-
Akzent м.
-
Tonfall м.
-
Intonation ж.
4. akcent (element nadający całości wyjątkowy charakter; wyrazisty detal, szczegół):
-
Akzent м.
-
Designakzente м. мн.