I. pójść <pójdzie> [pujɕtɕ]
pójść св. od iść
II. pójść <pójdzie> [pujɕtɕ] ГЛ. неперех. св. разг. (zepsuć się)
iść <idzie; прош. вр. idź> [iɕtɕ] ГЛ. неперех.
1. iść (maszerować):
2. iść (udawać się):
3. iść (postępować w jakiś sposób):
5. iść:
6. iść (nadchodzić):
8. iść:
10. iść (być przeznaczonym):
11. iść:
12. iść (występować w określonej kolejności):
13. iść разг. (chodzić o):
14. iść разг.:
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Jeśli szale wagi były wyrównane, zmarły nie mógł od razu iść do krainy umarłych.
pl.wikipedia.org Hypsibates: gr. ὑψι hupsi „na górze, wysoki”; βατης batēs „biegacz”, od βατεω bateō „biegać”, od βαινω bainō „iść”.
pl.wikipedia.org Rygoryzm (z łac. rigor – sztywność) – w teologii moralnej system etyczny głoszący, że przy stosowaniu norm moralnych do konkretnych przypadków należy iść za opinią pewną lub przynajmniej prawie pewną.
pl.wikipedia.org Znaki te reprezentują odpowiednio morfemy: „lecieć”; „iść, zmierzać ku, udawać się do”; „maszyna”.
pl.wikipedia.org Ozdrowiał, dopiero gdy ojciec zezwolił mu iść spróbować szczęścia.
pl.wikipedia.org