Переводы „potešenie“ в словаре польско » немецкий

potępienie <род. ‑ia, мн. отсут. > [potempjeɲe] СУЩ. ср.

1. potępienie (negatywna ocena):

potępienie

negatives Urteil ср.

potępienie

Verurteilung ж.

2. potępienie РЕЛИГ.:

wieczne potępienie

die ewige Verdammnis ж.

potrącenie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [potrontseɲe] СУЩ. ср. (odliczona suma)

potrącenie

Abzug м.

potrącenie

Abrechnung ж.

potrącenie

Aufrechnung ж.

złożyć wobec kogoś oświadczenie o potrąceniu ЮРИД.

gegenüber jdm die Aufrechnung erklären

potrącenie wzajemne ЮРИД.

Gegenaufrechnung ж.

potajemnie [potajemɲe] НАРЕЧ. высок.

potajemnie

heimlich

spotykać się potajemnie

sich вин. heimlich treffen

potężnie [potew̃ʒɲe] НАРЕЧ.

1. potężnie (silnie):

potężnie uderzyć

mächtig

potężnie uderzyć

heftig

2. potężnie (w dużym stopniu):

potężnie głodny, zmęczony

mächtig разг.

potężnie głodny, zmęczony

furchtbar разг.

potrójnie [potrujɲe] ЧИСЛ.

potrójnie złożony

dreimal

potrójnie wynagradzać

dreifach

potwornie [potforɲe] НАРЕЧ.

1. potwornie (odrażająco):

potwornie wyglądać

entsetzlich

potwornie wyglądać

scheußlich

2. potwornie разг. (bardzo):

potwornie głodny, zmęczony

total разг.

potwornie głodny, zmęczony

tierisch разг.

potocznie [pototʃɲe] НАРЕЧ. высок.

potocznie

umgangssprachlich

potulnie [potulɲe] НАРЕЧ.

potulnie

fügsam

potulnie

sanft[mütig]

potępieniec <род. ‑eńca, мн. ‑eńcy> [potempjeɲets] СУЩ. м. субстант. прилаг. РЕЛИГ.

potępieniec

Verdammte(r) mf

potłuczenie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [potwutʃeɲe] СУЩ. ср. (obrażenie)

potłuczenie

Prellung ж.