Переводы „spęczyć“ в словаре польско » немецкий

(Перейти к немецко » польский)

speszyć [speʃɨtɕ]

speszyć св. od peszyć

Смотри также peszyć

I . peszyć <‑szy; св. s‑> [peʃɨtɕ] ГЛ. перех. высок.

peszyć

verwirren

peszyć

verstören

II . peszyć <‑szy; св. s‑> [peʃɨtɕ] ГЛ. возвр. гл. высок.

peszyć

verwirrt [o. verstört] sein

I . spaczyć <‑czy, прош. вр. ‑acz> [spatʃɨtɕ] св. ГЛ. перех.

1. spaczyć (wykrzywić):

spaczyć przedmiot

verformen

spaczyć przedmiot

verbiegen

2. spaczyć перенос. (wypaczyć):

spaczyć charakter

verderben

II . spaczyć <‑czy, прош. вр. ‑acz> [spatʃɨtɕ] св. ГЛ. возвр. гл.

1. spaczyć:

spaczyć (wykrzywić się) (mebel)

sich вин. verformen

2. spaczyć перенос. (charakter):

spaczyć

sich вин. verbiegen

specjał <род. ‑u, мн. ‑y> [spetsjaw] СУЩ. м. высок.

specjał

Leckerbissen м.

specjał

Delikatesse ж.

I . leczyć <‑czy; св. wy‑> [letʃɨtɕ] ГЛ. перех.

leczyć (lekarz, specjalista)

behandeln

leczyć (lekarstwo, środek)

heilen

leczyć (lekarstwo, środek)

[aus]kurieren

wyleczyć kogoś z kataru

jdn vom Schnupfen heilen

Выражения:

czas leczy [wszystkie] rany

die Zeit ж. heilt [alle] Wunden

II . leczyć <‑czy; св. wy‑> [letʃɨtɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. leczyć (poddawać się leczeniu):

leczyć

sich вин. [ärztlich] behandeln lassen

2. leczyć (być leczonym):

leczyć

in Behandlung sein

I . sparzyć <‑rzy> [spaʒɨtɕ] ГЛ. перех. св.

1. sparzyć (oparzyć):

sparzyć

verbrühen

2. sparzyć (opłukać wrzątkiem):

sparzyć warzywa, owoce, mięso

sieden

3. sparzyć:

sparzyć ТЕХН., ЗООЛ. zwierzęta

paaren

II . sparzyć <‑rzy> [spaʒɨtɕ] ГЛ. возвр. гл. св.

1. sparzyć (oparzyć się):

sparzyć

sich verbrennen

sparzyć

sich verbrühen

sparzyła się wrzątkiem

sie verbrühte sich mit kochendem Wasser

kto się na gorącym sparzył, ten na zimne dmucha посл.

ein gebranntes Kind ср. scheut das Feuer

2. sparzyć перенос. (zawieść się):

sparzyć się na kimś/czymś

sich вин. an jdm/etw die Finger verbrennen перенос.

3. sparzyć (zwierzęta):

sparzyć ТЕХН., ЗООЛ.

sich вин. paaren

uleczyć [uletʃɨtɕ]

uleczyć св. od uleczać

Смотри также uleczać

uleczać <‑cza; прош. вр. ‑czaj; св. uleczyć> [uletʃatɕ] ГЛ. перех. высок.

uleczać

heilen

uleczać

auskurieren

uleczać chorego

den Kranken heilen

spełzły [spewzwɨ] ПРИЛ. высок. (wyblakły)

spełzły

ausgebleicht

spełzły

ausgeblichen

spełzłe w słońcu koszule

von der Sonne ausgebleichtes Hemd ср.