Переводы „tigaie“ в словаре польско » немецкий

(Перейти к немецко » польский)

miganie <род. ‑ia, мн. отсут. > [migaɲe] СУЩ. ср. высок. (język migowy)

miganie

Gebärdensprache ж.

porozumiewać się za pomocą migania

sich вин. mit der Gebärdensprache [o. durch Gebärden] verständigen

nigdzie [ɲigdʑe] МЕСТОИМ.

nigdzie

nirgends

nigdzie

nirgendwo

nigdzie nie widać drogowskazu

nirgends sieht man einen Wegweiser

nigdzie indziej

nirgendwo anders

drganie <род. ‑ia, мн. отсут. > [drgaɲe] СУЩ. ср. (dygotanie)

drganie

Zittern ср.

drganie

Beben ср.

drganie powieki

das Zittern des Lides

gęganie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [geŋgaɲe] СУЩ. ср. (dźwięk wydawany przez gęsi)

gęganie

Schnattern ср.

z daleka było słychać głośne gęganie

von weitem hörte man das laute Schnattern

tiara <род. ‑ry, мн. ‑ry> [tjara] СУЩ. ж.

1. tiara РЕЛИГ.:

tiara

Tiara ж.

2. tiara перенос. высок. (papiestwo):

tiara

Papstamt ср.

tiara

Papstwürde ж.

kandydaci do tiary

Kandidaten м. мн. für das Papstamt [o. die Papstwürde]

tipi [tipi] СУЩ. ср. неизм. (namiot indiański)

tipi

Tipi ср.

mieszkali w tipi

sie lebten in einem Tipi

zagaić [zagaitɕ] св., zagajać [zagajatɕ] <‑ja> ГЛ. перех., неперех.

1. zagaić (rozpocząć obrady):

zagaić

einleiten

zagaić posiedzenie

die Sitzung eröffnen

2. zagaić разг. (rozpocząć rozmowę):

zagaić

ein Gespräch beginnen

zagaić kogoś

jdn anquatschen разг.

gacie <род. мн. ‑ci> [gatɕe] СУЩ. мн. разг.

gacie

[Unter]hose ж.

Выражения:

coś się wlecze jak smród po gaciach

etw zieht sich ins Unendliche

robić w gacie

sich дат. in die Hosen machen

ktoś trzęsie gaciami

jdm schlottern die Knie ntpl

giga- неизм. (miliard razy większe)

giga-

Giga-

giga-kaloria

Gigakalorie ж.

I . migać <miga; св. mignąć> [migatɕ] ГЛ. неперех.

1. migać (wysyłać przerywane światło):

migać czymś

mit etw blinken

2. migać:

migać (przesuwać się szybko) (obrazy, widoki)

huschen

migać (przesuwać się szybko) (obrazy, widoki)

vorbeifliegen

3. migać (porozumiewać się na migi):

migać

Zeichensprache [o. Gebärdensprache] benutzen

migać

sich вин. durch Gebärden verständigen

II . migać <miga; св. mignąć> [migatɕ] ГЛ. возвр. гл. разг. (wykręcać się)

migać się od czegoś

sich вин. vor [o. von] etw drücken разг.

gigant¹ <род. ‑a, мн. ‑nci [lub ‑y]> [gigant] СУЩ. м.

1. gigant обыч. мн. ЛИТ. (olbrzym):

gigant

Riese(Riesin) м. (ж.)

gigant

Gigant(in) м. (ж.)

2. gigant перенос. (wysoki człowiek):

gigant

Riese(Riesin) м. (ж.)