brak2 <род. ‑u, мн. ‑i> [brak] СУЩ. м.
1. brak мн. отсут.:
-
brak (nieobecność, niedostatek)
-
Abwesenheit ж.
-
brak (nieobecność, niedostatek)
-
Mangel м.
-
brak (nieobecność, niedostatek)
-
Knappheit ж.
-
brak (apetytu, zainteresowań)
-
Fehlen ср.
-
brak czasu
-
Zeitmangel м.
-
brak doświadczenia
-
brak odpowiedzi na pytanie
-
brak odpowiedzialności
-
brak opanowania
-
brak witaminy
-
brak wychowania
-
brak związku
2. brak обыч. мн. (wada, defekt, niedociągnięcie):
-
brak
-
Defekt м.