Aus·stand <-(e)s> СУЩ. м.
1. Ausstand (Streik):
I. aus|ste·hen неправ. ГЛ. перех.
1. ausstehen (ertragen):
2. ausstehen (durchmachen):
II. aus|ste·hen неправ. ГЛ. неперех.
1. ausstehen (noch nicht da sein):
-  Todesängste ausstehen разг.
 -  
 
 
 -  
 -  Ausstand м. <-(e)s>
 
-  
 -  Ausstand м. <-(e)s>
 
| ich | stehe | aus | 
|---|---|---|
| du | stehst | aus | 
| er/sie/es | steht | aus | 
| wir | stehen | aus | 
| ihr | steht | aus | 
| sie | stehen | aus | 
| ich | stand | aus | 
|---|---|---|
| du | standest | aus | 
| er/sie/es | stand | aus | 
| wir | standen | aus | 
| ihr | standet | aus | 
| sie | standen | aus | 
| ich | habe | ausgestanden | 
|---|---|---|
| du | hast | ausgestanden | 
| er/sie/es | hat | ausgestanden | 
| wir | haben | ausgestanden | 
| ihr | habt | ausgestanden | 
| sie | haben | ausgestanden | 
| ich | hatte | ausgestanden | 
|---|---|---|
| du | hattest | ausgestanden | 
| er/sie/es | hatte | ausgestanden | 
| wir | hatten | ausgestanden | 
| ihr | hattet | ausgestanden | 
| sie | hatten | ausgestanden | 
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.