Переводы „Fallunterscheidung“ в словаре немецко » польский

Untersche̱i̱dung <‑, ‑en> [--​ˈ--] СУЩ. ж.

Unterscheidung

rozróżnienie ср.

Unterscheidung

odróżnienie ср.

Unterscheidungen treffen

rozróżniać [св. rozróżnić]

Unterscheidungen treffen

odróżniać [св. odróżnić]

Hịnterschneidung <‑, ‑en> СУЩ. ж. ТЕХН.

Hinterschneidung

podcinanie ср.

Sạchentscheidung <‑, ‑en> СУЩ. ж.

Sachentscheidung

rozstrzygnięcie ср. merytoryczne

Fe̱hlentscheidung <‑, ‑en> СУЩ. ж.

Fehlentscheidung

błędna decyzja ж.

I . untersche̱i̱den* [ʊntɐ​ˈʃaɪdən] ГЛ. перех. irr

1. unterscheiden (differenzieren):

unterscheiden Pflanzen, Tierarten

wyróżniać [св. wyróżnić]

2. unterscheiden (auseinander halten):

unterscheiden Farben, Gattungen

rozróżniać [св. rozróżnić]

etw von etw unterscheiden

odróżniać [св. odróżnić] coś od czegoś

sie sind schwer zu unterscheiden

trudno ich [lub je] odróżnić

woran kann man sie unterscheiden?

po czym można ich [св. je] odróżnić?

II . untersche̱i̱den* [ʊntɐ​ˈʃaɪdən] ГЛ. неперех. irr

zwischen verschiedenen Dingen unterscheiden

rozróżniać [св. rozróżnić] pomiędzy różnymi rzeczami

III . untersche̱i̱den* [ʊntɐ​ˈʃaɪdən] ГЛ. возвр. гл. irr

sich [in etw дат.] unterscheiden (Personen, Tiere)

różnić się [czymś]

sich [in etw дат.] unterscheiden (Personen, Tiere)

różnić się od kogoś/czegoś [czymś]

sie unterscheiden sich in fast nichts voneinander

prawie niczym się od siebie nie różnią

Entsche̱i̱dung <‑, ‑en> СУЩ. ж.

1. Entscheidung (Beschluss):

Entscheidung

postanowienie ср.

Entscheidung

decyzja ж.

jdn vor eine Entscheidung stellen

stawiać [св. postawić] kogoś przed koniecznością decyzji

eine Entscheidung treffen [o. fällen]

podejmować [св. podjąć] decyzję

vor einer Entscheidung stehen

stać przed decyzją

2. Entscheidung ЮРИД.:

Entscheidung

decyzja ж.

Entscheidung

orzeczenie ср. sądowe

Entscheidung

rozstrzygnięcie ср.

außergerichtliche/gerichtliche Entscheidung

orzeczenie pozasądowe/sądowe

beschwerdefähige Entscheidung

decyzja mogąca być przedmiotem zażalenia

Entscheidung nach Lage der Akten

rozstrzygnięcie na podstawie akt

rechtskräftige Entscheidung

orzeczenie prawomocne

eine Entscheidung anfechten/aufheben

zaskarżać [св. zaskarżyć] /uchylać [св. uchylić] decyzję

Entscheidung am grünen Tisch

decyzja zza biurka

3. Entscheidung СПОРТ:

Entscheidung

rozstrzygnięcie ср.

Vo̱rentscheidung <‑, ‑en> СУЩ. ж.

1. Vorentscheidung (Beschluss):

Vorentscheidung

decyzja ж. wstępna

2. Vorentscheidung СПОРТ (Zwischenergebnis):

dieses Tor ist die Vorentscheidung

ta bramka ж. rozstrzygnęła losy spotkania

die Vorentscheidung war gefallen

nastąpiło rozstrzygnięcie ср.

Blịtzscheidung <‑, ‑en> СУЩ. ж.

Blitzscheidung

błyskawiczny rozwód м.

E̱i̱nzelfallentscheidung <‑, ‑en> СУЩ. ж. ЮРИД.

Einzelfallentscheidung

rozstrzygnięcie ср. w poszczególnym przypadku

Bauchentscheidung СУЩ.

Статья, составленная пользователем

Bauchentscheidung ж.

decyzja podjęta na podstawie przeczucia ж.

Kopfentscheidung СУЩ.

Статья, составленная пользователем

Kopfentscheidung ж.

decyzja podjęta po zastanowieniu ж.