Переводы „Schläfenarterie“ в словаре немецко » польский

Lungenarterie <‑, ‑n> СУЩ. ж. МЕД.

Lungenarterie

tętnica ж. płucna

Schla̱fenszeit <‑, ‑en> СУЩ. ж.

Schlafenszeit

pora ж. spania

es ist Schlafenszeit

jest pora spoczynku

schla̱fen <schläft, schlief, geschlafen> [ˈʃlaːfən] ГЛ. неперех.

1. schlafen (sich im Zustand des Schlafs befinden):

schlafen

spać [св. po‑]

schlafen gehen

iść [св. pójść] spać

ein Kind schlafen legen

kłaść [св. położyć] dziecko spać

er hat sich schlafen gelegt

on położył się spać

hast du gut geschlafen?

czy dobrze spałeś?

noch halb schlafen

jeszcze się do końca nie obudzić

noch halb schlafen

nie być jeszcze do końca obudzonym

er schläft tief und fest

on śpi głęboko i mocno

schlaf gut!

śpij dobrze!

der Ärger ließ ihn nicht schlafen

gniew м. nie pozwalał mu zasnąć

sich schlafend stellen

udawać, że się śpi

im Winter schläft die Natur fig

zimą natura ж. śpi fig

darüber muss ich erst noch mal schlafen

muszę się z tym przespać

wie ein Murmeltier schlafen

spać jak suseł м.

schlafende Hunde wecken разг.

wywoływać [св. wywołać] wilka z lasu fig

wer schläft, der sündigt nicht посл.

kto śpi, nie grzeszy посл.

wie man sich bettet, so schläft man посл.

jak sobie pościelesz, tak się wyśpisz посл.

2. schlafen (nächtigen):

bei jdm schlafen

nocować [св. prze‑] u kogoś

3. schlafen разг. (unaufmerksam sein):

schlafen

spać

schlafen

przysypiać разг.

schlaf nicht!

nie śpij! разг.

die Konkurrenz schläft nicht

konkurencja ж. nie śpi

4. schlafen разг. (Sex haben):

mit jdm schlafen (einmal)

przespać się z kimś разг.

mit jdm schlafen (mehrmals)

sypiać z kimś разг.

Schlä̱fenbein <‑[e]s, ‑e> СУЩ. ср. АНАТ.

Schläfenbein

kość ж. skroniowa

Schla̱fengehen <‑s, мн. отсут. > СУЩ. ср.

vor dem Schlafengehen trinke ich gerne noch ein Glas Wein

przed snem wypiję chętnie jeszcze jeden kieliszek wina

Schlạchterin <‑, ‑nen> СУЩ. ж. св-нем. яз., Schlạ̈chterin СУЩ. ж. <‑, ‑nen> св-нем. яз.

Schlachterin → Schlachter, → Schlächter

Смотри также Schlachter

Schlạchter(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈʃlaxtɐ] СУЩ. м.(ж.) св-нем. яз., Schlạ̈chter (in) [ˈʃlɛçtɐ] СУЩ. м.(ж.) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> св-нем. яз.

Schlachter(in)

rzeźnik(-iczka) м. (ж.)