Переводы „Widerspieg“ в словаре немецко » польский

I . wi̱der|spiegeln ГЛ. перех.

1. widerspiegeln (reflektieren):

widerspiegeln Licht

odbijać [св. odbić]

2. widerspiegeln (zum Ausdruck bringen):

widerspiegeln

odzwierciedlać [св. odzwierciedlić]

II . wi̱der|spiegeln ГЛ. возвр. гл.

1. widerspiegeln (reflektieren):

sich in etw widerspiegeln дат.

odbijać [св. odbić] się w czymś

die Bäume spiegelten sich im See wider

w jeziorze odbijały się drzewa ntpl

2. widerspiegeln (erkennbar werden):

in diesem Werk spiegelt sich die Stimmung des Künstlers wider

w tym dziele odzwierciedlają się nastroje м. мн. artysty

widersẹtzen* ГЛ. возвр. гл.

sich jdm/einer Sache widersetzen

sprzeciwiać [св. sprzeciwić] się komuś/czemuś

er hat sich unserem Beschluss widersetzt

sprzeciwił się naszemu postanowieniu

wi̱dersinnig ПРИЛ.

widersinnig

niedorzeczny

widersinnig

absurdalny

widerste̱hen* ГЛ. неперех. irr

[jdm/einer Sache] widerstehen

opierać [св. oprzeć] się [komuś/czemuś]

der Versuchung widerstehen

opierać [св. oprzeć] się pokusie

wi̱derspenstig [ˈviːdɐʃpɛnstɪç] ПРИЛ.

widerspenstig Schüler

przekorny

widerspenstig Kind

krnąbrny

widerspenstig Kind

uparty

widerspro̱chen ГЛ. неперех.

widersprochen pp von widersprechen

Смотри также widersprechen

widersprẹchen* ГЛ. неперех. irr

1. widersprechen (eine andere Meinung vertreten):

jdm widersprechen

sprzeciwiać [св. sprzeciwić] się komuś

du widersprichst?

sprzeciwiasz się?

2. widersprechen (nicht übereinstimmen):

sich дат. [selbst] widersprechen

zaprzeczać [св. zaprzeczyć] sobie [samemu]

das widerspricht meinen Prinzipien

to kłóci się z moimi zasadami

ihre Aussagen widersprechen sich

jej zeznania ntpl są sprzeczne

sich widersprechende Angaben

sprzeczne dane мн.

widersprẹchen* ГЛ. неперех. irr

1. widersprechen (eine andere Meinung vertreten):

jdm widersprechen

sprzeciwiać [св. sprzeciwić] się komuś

du widersprichst?

sprzeciwiasz się?

2. widersprechen (nicht übereinstimmen):

sich дат. [selbst] widersprechen

zaprzeczać [св. zaprzeczyć] sobie [samemu]

das widerspricht meinen Prinzipien

to kłóci się z moimi zasadami

ihre Aussagen widersprechen sich

jej zeznania ntpl są sprzeczne

sich widersprechende Angaben

sprzeczne dane мн.

widerstre̱i̱ten* [viːdɐ​ˈʃtraɪtən] ГЛ. неперех. irr

widerstreiten

przeczyć

widerstreiten

zaprzeczać [св. zaprzeczyć]

widerstrịtten ГЛ. неперех.

widerstritten pp von widerstreiten

Смотри также widerstreiten

widerstre̱i̱ten* [viːdɐ​ˈʃtraɪtən] ГЛ. неперех. irr

widerstreiten

przeczyć

widerstreiten

zaprzeczać [св. zaprzeczyć]

Wi̱dersinn <‑[e]s, мн. отсут. > СУЩ. м.

Widersinn

niedorzeczność ж.

Widersinn

absurd м.

Widersinn

nonsens м.

wi̱derstanden ГЛ. неперех.

widerstanden pp von widerstehen

Смотри также widerstehen

widerste̱hen* ГЛ. неперех. irr

[jdm/einer Sache] widerstehen

opierać [св. oprzeć] się [komuś/czemuś]

der Versuchung widerstehen

opierać [св. oprzeć] się pokusie

widerstre̱ben* ГЛ. неперех. высок.

es widerstrebt ihm dorthin zu gehen

ma opory, aby tam pójść разг.

es widerstrebt mir, das zu tun

mam opory, aby to zrobić

(sich widersetzen) jdm/etw дат. widerstreben

być komuś/czemuś niechętnym

sie ging nur widerstrebend mit

poszła także, ale niechętnie

Wi̱derspruch¹ <‑[e]s, мн. отсут.> СУЩ. м.

1. Widerspruch:

Widerspruch (Widerrede)

sprzeciw м.

Widerspruch (Protest)

protest м.

er duldet keinen Widerspruch

on nie znosi sprzeciwu

ohne Widerspruch

bez sprzeciwu

seine Äußerungen stießen auf Widerspruch

jego wypowiedzi ж. мн. spotkały się ze sprzeciwem

2. Widerspruch ЮРИД. (Einspruch):

Widerspruch

sprzeciw м.

Widerspruch [gegen etw] einlegen

wnosić [св. wnieść] sprzeciw [wobec czegoś]

Wi̱dersacher(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> СУЩ. м.(ж.)

Widersacher(in)

przeciwnik(-iczka) м. (ж.)

Wi̱derschein <‑[e]s, ‑e> СУЩ. м. a. fig

Widerschein

odblask м.

Wi̱derstreit <‑[e]s, ‑e> СУЩ. м.

Widerstreit

sprzeczność ж.

Widerstreit

konflikt м.

Widerstreit der Interessen

konflikt interesów

im Widerstreit mit etw дат. stehen

stać w sprzeczności z czymś

im Widerstreit mit etw дат. stehen (herstellen) Kontakt

nawiązywać [св. nawiązać]

im Widerstreit mit etw дат. stehen ИНФОРМ. Verbindung

budować [св. z‑]

im Widerstreit mit etw дат. stehen ИНФОРМ. Verbindung

stworzyć

im Widerstreit mit etw дат. stehen ИНФОРМ. Verbindung

połączyć [się]