Переводы „absolutely“ в словаре немецко » польский

I . absolu̱t [apzo​ˈluːt] ПРИЛ.

1. absolut (souverän):

absolut Herrscher

absolutny

absolute Monarchie

monarchia ж. absolutna

2. absolut (unbedingt):

absolut Verbot, Gehorsam

bezwzględny

die absolute Mehrheit

bezwzględna większość ж.

3. absolut PHYS:

der absolute Nullpunkt

zero ср. bezwzględne

4. absolut (völlig):

absolut

zupełny

absolut

całkowity

absoluter Blödsinn

zupełna głupota ж.

absolute Ruhe

absolutny spokój м.

absolutes Gehör

słuch м. absolutny

II . absolu̱t [apzo​ˈluːt] НАРЕЧ.

absolut unverständlich, ratlos, blöd:

absolut

kompletnie

absolut

zupełnie

absolut

całkowicie

absolut betrachtet [o. genommen]

ogólnie patrząc [lub biorąc]

das ist absolut unmöglich

to jest absolutnie niemożliwe

absolut nichts

absolutnie nic

Absolu̱theit <‑, мн. отсут. > СУЩ. ж.

Absolutheit

absolutność ж.

Absolutio̱n <‑, ‑en> [apzolu​ˈtsi̯oːn] СУЩ. ж. РЕЛИГ.

[jdm] die Absolution erteilen

udzielać [св. udzielić] [komuś] rozgrzeszenia

ạb|satteln ГЛ. неперех., перех.

absatteln

rozsiodływać [св. rozsiodłać]

absolvi̱e̱ren* [apzɔl​ˈviːrən] ГЛ. перех.

1. absolvieren (abschließen):

absolvieren Ausbildung

ukończyć

absolvieren Prüfung

zdać

2. absolvieren (ableisten):

absolvieren Wehrdienst

odbyć

absolvieren Pensum

wykonać

3. absolvieren РЕЛИГ.:

jdn absolvieren

udzielać [св. udzielić] komuś rozgrzeszenia

ạb|schütteln ГЛ. перех.

1. abschütteln (entfernen):

die Krümel [von etw] abschütteln

strząsać [св. strząsnąć] okruszki [z czegoś]

die Krümel [von etw] abschütteln Joch fig

zrzucać [св. zrzucić]

2. abschütteln (entkommen):

abschütteln Verfolger

pozbywać [св. pozbyć] się

3. abschütteln (überwinden):

abschütteln Ärger

przezwyciężać [св. przezwyciężyć]

die Müdigkeit abschütteln

przezwyciężyć zmęczenie

verabsoluti̱e̱ren* [fɛɐ̯ʔapsolu​ˈtiːrən] ГЛ. перех.

verabsolutieren

absolutyzować [св. z‑ ]высок.

Absolutịsmus <‑, мн. отсут. > [apzolu​ˈtɪsmʊs] СУЩ. м.

Absolutismus

absolutyzm м.

absolutịstisch [apzolu​ˈtɪstɪʃ] ПРИЛ.

absolutistisch Herrscher

absolutny

absolutistisch Herrschaftsanspruch

absolutystyczny

Absolvẹnt(in) <‑en, ‑en; ‑, ‑nen> [apzɔl​ˈvɛnt] СУЩ. м.(ж.)

Absolvent(in)

absolwent(ka) м. (ж.)

I . ạb|sondern ГЛ. перех.

1. absondern (isolieren):

absondern

oddzielać [св. oddzielić]

absondern Kranke, Häftlinge

odseparowywać [св. odseparować]

2. absondern (ausscheiden):

absondern Schleim

wydzielać [св. wydzielić]

II . ạb|sondern ГЛ. возвр. гл.

sich [von jdm] absondern

odłączać [св. odłączyć] się [od kogoś]

sie lebt von allen abgesondert

[ona] żyje w izolacji od wszystkich

Resolutio̱n <‑, ‑en> [rezolu​ˈtsi̯oːn] СУЩ. ж. ПОЛИТ.

Resolution

rezolucja ж.

Resolution

uchwała ж.

eine Resolution verabschieden

uchwalić rezolucję

gemeinsame Resolution

wspólna rezolucja