Переводы „beeumelnd“ в словаре немецко » польский

anhe̱i̱melnd [ˈanhaɪməlnt] ПРИЛ.

anheimelnd

przytulny

anheimelnd

miły

I . fẹsselnd ПРИЛ.

fesselnd Bericht, Erzählung

zajmujący

fesselnd Mensch

fascynujący

der Roman war so fesselnd, dass er ihn in einem Zug verschlang

powieść ж. była tak fascynująca, że przeczytał ją jednym tchem

der Anblick von Picassos Bildern ist immer wieder fesselnd

obrazy м. мн. Picassa za każdym razem przykuwają wzrok fig

II . fẹsselnd НАРЕЧ.

fesselnd beschreiben, erzählen:

fesselnd

zajmująco

fesselnd

fascynująco

wẹchselnd ПРИЛ.

1. wechselnd:

wechselnd (im Wechsel)

zmienny

wechselnd (abwechselnd)

urozmaicony

wechselnd Stimmung, Charakter

zmienny

wechselnd bewölkt

ze zmiennym zachmurzeniem

2. wechselnd (unterschiedlich):

wechselnd

różny

I . bee̱hren* ГЛ. перех. ирон. высок.

jdn [mit seinem Besuch] beehren

zaszczycić kogoś [swoimi] odwiedzinami

bitte beehren Sie uns bald wieder

proszę zaszczycić nas znów wkrótce wizytą

II . bee̱hren* ГЛ. возвр. гл.

sich beehren etw zu tun

mieć zaszczyt coś zrobić

beei̱den* [bə​ˈʔaɪdən] ГЛ. перех.

beeiden [bə​ˈʔaɪdɪgən] ГЛ. перех. высок.:

beeiden ЮРИД., ЮРИД. Aussage

zaprzysięgać [св. zaprzysiąc]

beei̱len* ГЛ. возвр. гл. (schnell machen)

beeilen

śpieszyć [lub spieszyć] [св. po‑] się

da musst du dich aber mächtig beeilen, wenn du pünktlich sein willst

musisz się jednak bardzo pośpieszyć, jeśli chcesz zdążyć na czas

sie beeilte sich noch zu sagen, dass ...

pośpieszyła dodać, że...

beẹnden* ГЛ. перех., beendigen* ГЛ. перех. высок.

beenden

skończyć

beenden

zakończyć

beenden

ukończyć

beenden ИНФОРМ. Programm

zamknąć

das System beenden ИНФОРМ.

zamknąć system

beẹngen* [bə​ˈɛŋən] ГЛ. перех.

jdn beengen (Person)

ograniczać kogoś

jdn beengen (Kleidung)

cisnąć

jdn beengen (Umgebung)

przygniatać [св. przygnieść]

beengt wohnen

gnieździć się разг.

sich beengt fühlen

czuć [св. po‑] się skrępowanym

in beengten Verhältnissen leben

żyć w skromnych warunkach

auf beengtem Raum leben

żyć na niewielkiej powierzchni

beẹrben* ГЛ. перех. (nachfolgen)

jdn beerben Verstorbenen

być czyimś spadkobiercą [lub następcą]