Переводы „stopniał“ в словаре немецко » польский

postkolonia̱l [pɔstkolo​ˈni̯aːl] ПРИЛ. ПОЛИТ.

postkolonial

postkolonialny

stọpplig ПРИЛ.

stopplig → stoppelig

Смотри также stoppelig

stọppelig ПРИЛ. (unrasiert)

stoppelig Kinn

z zarostem

Stọpfnadel <‑, ‑n> СУЩ. ж.

Stopfnadel

igła ж. do cerowania

kolonia̱l [kolo​ˈni̯aːl] ПРИЛ.

kolonial

kolonialny

stọpp [ʃtɔp] МЕЖД. разг.

stopp!

stop!

stopp!

stój!

Stopbit <‑[s], ‑[s]> СУЩ. ср.

Stopbit ИНФОРМ. → Stoppbit

Смотри также Stoppbit

Stọppbit <‑[s], ‑[s]> СУЩ. ср. ИНФОРМ.

Stoppbit

bit м. stopu [lub zakończenia transmisji]

I . stọpfen [ˈʃtɔpfən] ГЛ. перех.

1. stopfen (hineinzwängen):

voll stopfen Koffer

naładować

etw in die Tasche stopfen

wpychać [св. wepchnąć] coś do torby

2. stopfen (ausbessern):

stopfen Socken, Kleidung

cerować [св. za‑]

3. stopfen (abdichten):

etw mit etw stopfen Ritze

zatkać coś czymś

4. stopfen (füllen):

stopfen Kissen

wypychać [св. wypchać]

stopfen Pfeife

nabijać [св. nabić]

5. stopfen разг. (satt machen):

stopfen

zapchać разг.

jdm das Maul stopfen

zatkać komuś gębę разг.

II . stọpfen [ˈʃtɔpfən] ГЛ. неперех.

1. stopfen (ausbessern):

stopfen

cerować [св. za‑]

2. stopfen (Verstopfung verursachen):

stopfen

wywoływać [св. wywołać] obstrukcję

3. stopfen разг. (schlingen):

stopfen

łykać [св. po‑] łapczywie

Stọppel¹ <‑, ‑n> [ˈʃtɔpəl] СУЩ. ж. meist мн.

1. Stoppel (Getreidestoppel):

Stoppel

ścierń ж.

2. Stoppel разг. (Bartstoppel):

Stoppel

zarost м.

I . stọppen [ˈʃtɔpən] ГЛ. перех.

1. stoppen (anhalten):

stoppen Verkehr, Produktion, Zahlungen

wstrzymywać [св. wstrzymać]

stoppen Verkehr, Produktion, Zahlungen

zatrzymywać [св. zatrzymać]

die Programmausführung stoppen

wstrzymać wykonanie programu

2. stoppen (mit der Stoppuhr messen):

stoppen Zeit

mierzyć [св. z‑] stoperem

einen Lauf stoppen

mierzyć stoperem czas biegu

II . stọppen [ˈʃtɔpən] ГЛ. неперех.

[vor etw дат.] stoppen

zatrzymać się [przed czymś]

I . genia̱l [ge​ˈni̯aːl] ПРИЛ.

genial Künstler, Erfindung, Idee:

genial

genialny

II . genia̱l [ge​ˈni̯aːl] НАРЕЧ.

genial lösen:

genial

genialnie