Переводы „Milchzähne“ в словаре польско » немецкий

milczenie <род. ‑ia, мн. отсут. > [miltʃeɲe] СУЩ. ср.

milczenie

Schweigen ср.

na sali zapanowało milczenie

im Saal herrschte Schweigen

Выражения:

pominąć coś milczeniem

über etw вин. mit Stillschweigen hinweggehen

w milczeniu

schweigsam

zjedli obiad w milczeniu

schweigsam aßen sie zu Mittag

reszta jest milczeniem

der Rest м. ist Schweigen

minuta milczenia

Schweigeminute ж.

mowa jest srebrem, a milczenie złotem посл.

Reden ср. ist Silber ср. , Schweigen ist Gold ср.

milcząco [miltʃontso] НАРЕЧ.

milcząco potaknąć:

milcząco

stillschweigend

milczący [miltʃontsɨ] ПРИЛ.

milczący człowiek

schweigsam

milczący aprobata, zgoda

stillschweigend

milczący świadek

stillschweigender Zeuge м.

milczeć <‑czy; прош. вр. milcz; св. po‑> [miltʃetɕ] ГЛ. неперех.

1. milczeć (nie mówić):

milczeć

schweigen

milcz!

schweig!

milczeć jak kamień [lub grób]

schweigen wie ein Grab ср.

kto milczy, ten się zgadza посл.

wer schweigt, stimmt zu

2. milczeć (nie kontaktować się z kimś):

milczeć

schweigen

milczeć

nichts von sich hören lassen

3. milczeć перенос.:

milczeć (nie wydawać dźwięku)

keinen Ton von sich geben

milczeć (telefon)

schweigen

milczek <род. ‑czka, мн. ‑czki> [miltʃek] СУЩ. м. высок.

milczek

wortkarger [o. schweigsamer] Mensch м.

milanez <род. ‑u, мн. ‑y> [milanes] СУЩ. м. (dzianina)

milanez

Milanese ж.

milicjant(ka) <род. ‑a, мн. ‑nci> [militsjant] СУЩ. м.(ж.) ИСТ.

milicjant(ka)

Milizionär(in) м. (ж.)