Переводы „charakteristischen“ в словаре польско » немецкий

charakterystyczny [xarakterɨstɨtʃnɨ] ПРИЛ.

charakterystyczny

charakteristisch

charakterystyczny

kennzeichnend

charakterystyczny dla kogoś/czegoś

für jdn/etw charakteristisch

cecha charakterystyczna

charakteristische Eigenschaft ж.

cecha charakterystyczna

Eigenheit ж.

cecha charakterystyczna

Merkmal ср.

charakterystycznie [xarakterɨstɨtʃɲe] НАРЕЧ.

charakterystycznie

charakteristisch

charakterystycznie

spezifisch

charakterystycznie się poruszać

sich spezifisch [o. charakteristisch] bewegen

charakterystyka <род. ‑ki, мн. ‑ki> [xarakterɨstɨka] СУЩ. ж.

1. charakterystyka (opis cech):

charakterystyka

Charakteristik ж.

sporządzić charakterystykę postaci

die Charakteristik einer Person anfertigen

2. charakterystyka:

charakterystyka МАТЕМ., ТЕХН.

Kennlinie ж.

charakterek <род. ‑rku, мн. ‑rki> [xarakterek] СУЩ. м. ирон. разг.

charakterek

zudringlicher Charakter м.

ona ma charakterek

sie hat einen zudringlichen Charakter

charakterologiczny [xarakterologitʃnɨ] ПРИЛ. ПСИХОЛ.

charakterologiczny

charakterologisch

charakteropatia <род. ‑ii, мн. отсут. > [xarakteropatja] СУЩ. ж. ПСИХОЛ.

charakteropatia

Charakteropathie ж.

charakteryzacja <род. ‑ji, мн. ‑je> [xarakterɨzatsja] СУЩ. ж.

charakteryzacja КИНО., ТЕАТР.

Schminken ср.

charakteryzacja КИНО., ТЕАТР.

Maske ж.

charakterologicznie [xarakterologitʃɲe] НАРЕЧ. ПСИХОЛ.

charakterologicznie

charakterologisch

opisać coś charakterologicznie

etw charakterologisch beschreiben

charakter <род. ‑u, мн. ‑y> [xarakter] СУЩ. м.

1. charakter (usposobienie):

charakter

Charakter м.

człowiek o silnym/słabym charakterze

ein Mensch м. von [o. mit] starkem/schwachem Charakter

czarny charakter

Bösewicht м.

człowiek z charakterem

ein Mensch von Charakter

człowiek bez charakteru

charakterloser Mensch

to nie leży w jego charakterze

das ist nicht seine [Wesens]art ж.

2. charakter (forma):

charakter

Charakter м.

charakter

Eigenart ж.

wizyta miała charakter oficjalny

der Besuch м. hatte einen offiziellen Charakter

charakter pisma

Handschrift ж.

3. charakter (właściwość):

charakter

Eigenschaft ж.

impreza o charakterze dobroczynnym

Wohltätigkeitsveranstaltung ж.

w charakterze gościa/nauczyciela

als Gast м. /Lehrer м.

4. charakter:

charakter ЛИТ., ТЕАТР.

Charakter м.

charakterny [xarakternɨ] ПРИЛ. разг.

charakterny

charakterstark

charakterny młodzieniec

charakterstarker Jüngling м.

charakteropata <род. ‑ty, мн. ‑paci> [xarakteropata] СУЩ. м. ПСИХОЛ.

charakteropata

Person ж. mit Charakteropathie-Symptomen

charakteryzator(ka) <род. ‑a, мн. ‑orzy> [xarakterɨzator] СУЩ. м.(ж.)

charakteryzator(ka) КИНО., ТЕАТР.

Maskenbildner(in) м. (ж.)

charakteryzatornia <род. ‑ni, мн. ‑ie> [xarakterɨzatorɲa] СУЩ. ж.

charakteryzatornia КИНО., ТЕАТР.

Maske ж.

charakteryzatornia КИНО., ТЕАТР.

Schminkraum м.

charakteryzatorski [xarakterɨzatorski] ПРИЛ.

charakteryzatorski КИНО., ТЕАТР.

Masken-

przybory charakteryzatorskie

Maskenutensilien ntpl

I . charakteryzować <‑zuje> [xarakterɨzovatɕ] ГЛ. перех.

1. charakteryzować < св. s‑> (opisywać charakter):

charakteryzować

charakterisieren

charakteryzować

kennzeichnen

2. charakteryzować только нсв. (cechować):

charakteryzować

kennzeichnen

charakteryzuje go powściągliwość

Zurückhaltung ж. [o. Reserviertheit ж. ] ist typisch für ihn

3. charakteryzować < св. u‑>:

charakteryzować ТЕАТР., КИНО.

schminken

II . charakteryzować <‑zuje> [xarakterɨzovatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. charakteryzować только нсв. (cechować się):

charakteryzować się czymś

sich вин. durch etw charakterisieren

charakteryzować się czymś

durch etw gekennzeichnet sein

2. charakteryzować < св. u‑>:

charakteryzować ТЕАТР., КИНО.

sich вин. schminken