Переводы „formuliertes“ в словаре польско » немецкий

formularz <род. ‑a, мн. ‑e, род. мн. ‑y [lub ‑ów]> [formulaʃ] СУЩ. м.

formularz

Formular ср.

formularz

Formblatt ср.

wypełnić formularz

ein Formular ausfüllen

formularz ciągły ИНФОРМ.

Endlosformular ср.

formularz umowy

Vertragsformular ср.

formierz <род. ‑a, мн. ‑e> [formjeʃ] СУЩ. м. ТЕХН.

formierz

Former(in) м. (ж.)

pracować jako formierz

als Former arbeiten

formiernia <род. ‑ni, мн. ‑ie> [formjerɲa] СУЩ. ж. ТЕХН.

formiernia (dział odlewni)

Formerei ж.

formierski [formjerski] ПРИЛ. ТЕХН.

formierski

Form[en]-

piasek formierski

Form[en]sand м.

formalista (-tka) <род. ‑ty, мн. ‑iści> [formalista] СУЩ. м. (ж.) склон. jak f w lp высок.

formalista (-tka)

Formalist(in) м. (ж.)

ale z niego formalista!

was für ein Formalist!

formularzowy [formulaʒovɨ] ПРИЛ.

formularzowy

Formular-

postępowanie formularzowe

Formularverfahren ср.

formista <род. ‑ty, мн. ‑iści> [formista] СУЩ. м. склон. jak f w lp ИСК.

formista

Vertreter(in) м.(ж.) des Formismus

formalina <род. ‑ny, мн. отсут. > [formalina] СУЩ. ж. ХИМ.

formalina

Formalin ср.

formalnie [formalɲe] НАРЕЧ.

1. formalnie высок. (pod względem formy):

formalnie

formal

2. formalnie высок. (zgodnie z przepisami):

formalnie stwierdzać

formell

formalnie stwierdzać

offiziell

3. formalnie разг. (naprawdę, poprostu):

formalnie mam dość

ich habe es einfach [o. gründlich] satt

formalizm <род. ‑u, loc ‑zmie, мн. отсут. > [formalism] СУЩ. м. t. высок. t. ФИЛОС.

formalizm

Formalismus м. t. высок.

przesadny formalizm

übertriebener Formalismus высок.

formaldehyd <род. ‑u, мн. отсут. > [formaldexɨt] СУЩ. м. ХИМ.

formaldehyd

Formaldehyd м.

formalizacja <род. ‑ji, мн. отсут. > [formalizatsja] СУЩ. ж. высок.

formalizacja

Formalisierung ж. высок.

formalizacja prawna

rechtliche Formalisierung

I . formalizować <‑zuje; прош. вр. ‑zuj> [formalizovatɕ] ГЛ. перех. t. высок. t. ФИЛОС.

formalizować

formalisieren t. высок.

formalizować związek

eine Partnerschaft formalisieren высок.

II . formalizować <‑zuje; прош. вр. ‑zuj> [formalizovatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. formalizować (stawać się formalnym):

formalizować

formell [o. amtlich anerkannt] werden

2. formalizować ФИЛОС.:

formalizować

[angestrebte] Form annehmen [o. erhalten]

formierstwo СУЩ.

Статья, составленная пользователем

formierstwo ср. ТЕХН.

Formtechnik ж.