Переводы „miechem“ в словаре польско » немецкий

miech <род. ‑a, мн. ‑y> [mjex] СУЩ. м.

1. miech ТЕХН.:

miech

Blasebalg м.

sapać jak miech kowalski

sehr laut atmen

2. miech ФОТО.:

miech

Balgen м.

mięcho <род. ‑cha, мн. ‑cha> [mjew̃xo] СУЩ. ср.

mięcho увелич. od mięso

Смотри также mięso

mięso <род. ‑sa, мн. ‑sa, род. мн. mięs> [mjew̃so] СУЩ. ср.

1. mięso (pokarm):

mięso

Fleisch ср.

mięso armatnie

Kanonenfutter ср. уничиж. разг.

rzucać mięsem разг.

Flüche ausstoßen

rzucać mięsem разг.

fluchen

rzucać mięsem разг.

vom Leder ziehen

2. mięso МЕД.:

dzikie mięso

Granulationsgewebe ср.

dzikie mięso

wildes Fleisch [o. Gewebe]

miecz <род. ‑a, мн. ‑e> [mjetʃ] СУЩ. м.

1. miecz (broń):

miecz

Schwert ср.

miecz rycerski

Ritterschwert ср.

coś wisi na ostrzu miecza

etw steht auf Messers Schneide перенос.

coś wisi nad kimś jak miecz Damoklesa

etw hängt [o. schwebt] über jdm wie Damoklesschwert ср.

kto mieczem wojuje, [ten] od miecza ginie посл.

wer das Schwert nimmt, der soll durch’s Schwert umkommen

2. miecz (belka):

miecz

Schwertbalken м.

miecz

Kopfband ср.

miecz

Wickelband ср.

miecz

Bug м.

3. miecz МОР.:

miecz

Schwert ср.

4. miecz (linia męska):

krewny(-a) po mieczu przest

Verwandte(r) mf väterlicherseits

sachem <род. ‑a, мн. ‑owie> [saxem] СУЩ. м. (wódz indiański)

sachem

Sachem м.

mieczyk <род. ‑a, мн. ‑i> [mjetʃɨk] СУЩ. м.

1. mieczyk уменьш. od miecz

mieczyk

kleines Schwert ср.

2. mieczyk БОТАН.:

mieczyk

Gladiole ж.

3. mieczyk ЗООЛ.:

mieczyk

Schwertfisch м.

Смотри также miecz

miecz <род. ‑a, мн. ‑e> [mjetʃ] СУЩ. м.

1. miecz (broń):

miecz

Schwert ср.

miecz rycerski

Ritterschwert ср.

coś wisi na ostrzu miecza

etw steht auf Messers Schneide перенос.

coś wisi nad kimś jak miecz Damoklesa

etw hängt [o. schwebt] über jdm wie Damoklesschwert ср.

kto mieczem wojuje, [ten] od miecza ginie посл.

wer das Schwert nimmt, der soll durch’s Schwert umkommen

2. miecz (belka):

miecz

Schwertbalken м.

miecz

Kopfband ср.

miecz

Wickelband ср.

miecz

Bug м.

3. miecz МОР.:

miecz

Schwert ср.

4. miecz (linia męska):

krewny(-a) po mieczu przest

Verwandte(r) mf väterlicherseits

mielec <род. ‑lca, мн. ‑lce> [mjelets] СУЩ. м.

1. mielec БОТАН. (trawa pastewna):

mielec

Rohrglanzgras ср.

2. mielec ЗООЛ. (żołądek ptaków):

mielec

Muskelmagen м.

mienie <род. ‑ia, мн. отсут. > [mjeɲe] СУЩ. ср. высок.

mienie

Gut ср.

mienie

Habe ж.

mienie osobiste

persönliches Gut

mienie osobiste

Habe

mienie nieruchome ЮРИД.

nicht bewegliches Gut