Переводы „podstawkowe“ в словаре польско » немецкий

podstawowy [potstavovɨ] ПРИЛ.

podstawowe źródło utrzymania

Haupterwerbsquelle ж.

podstawowe pojęcie

Grundbegriff м.

podstawowe wiadomości

Basiswissen ср.

podstawowe wiadomości

Grundwissen ср.

badania podstawowe

Grundlagenforschung ж.

szkoła podstawowa

Grundschule ж.

podstawka <род. ‑ki, мн. ‑ki> [potstafka] СУЩ. ж.

podstawka

Untersetzer м.

podstawka

Untersatz м.

podstawka pod filiżankę

Untertasse ж.

podszewkowy [potʃefkovɨ] ПРИЛ.

podszewkowy

Futter-

materiał podszewkowy

Futterstoff м.

podstawa <род. ‑wy, мн. ‑wy> [potstava] СУЩ. ж.

1. podstawa:

podstawa (dolna część budowli, przedmiotu: posągu, pomnika)

Sockel м.

podstawa (kolumny)

Basis ж.

podstawa (kolumny)

Unterbau м.

podstawa (lampy, statywu)

Fuß м.

2. podstawa МАТЕМ.:

podstawa (bryły)

Grundfläche ж.

podstawa (bryły)

Basis ж.

podstawa (trójkąta)

Grundlinie ж.

podstawa (trójkąta)

Basis ж.

podstawa (potęgi)

Basis ж.

3. podstawa МЕТЕО.:

podstawa chmur

Wolkenuntergrenze ж.

podstawa chmur

Wolkenbasis ж.

4. podstawa АНАТ.:

podstawa czaszki

Schädelbasis ж.

5. podstawa ЛИНГВ.:

podstawa słowotwórcza

Wortbildungsstamm м.

6. podstawa (podwalina, założenie, zasada: utrzymania, działania, rozwoju):

podstawa

Grundlage ж.

podstawa

Basis ж.

podstawa

Grund м.

podstawa prawna

Rechtsgrund м.

podstawa prawna

Rechtsgrundlage ж.

podstawy naukowe

wissenschaftliche Grundlage

służyć za podstawę czemuś

einer S. дат. als Grundlage dienen

coś leży u podstaw czegoś высок.

etw liegt etw дат. zugrunde

na podstawie czegoś

auf der Grundlage [o. Basis] von etw

mieć podstawę [lub podstawy] do czegoś

Grund zu etw haben

na jakiej podstawie?

auf welcher Grundlage?

nie bez podstaw

nicht ohne Grund

nie bez podstaw

nicht unbegründet

podstawek <род. ‑wka, мн. ‑wki> [potstavek] СУЩ. м. МУЗ.

1. podstawek (podkładka, na której skrzypek opiera podbródek):

podstawek

Kinnhalter м.

2. podstawek (mostek w strunowym instrumencie):

podstawek

Steg м.

podstawiać <‑ia> [potstavjatɕ], podstawić [potstavitɕ] ГЛ. перех. св.

1. podstawiać (umieszczać pod spodem):

podstawiać miednicę pod kran

die Schüssel unter den Wasserhahn stellen

2. podstawiać (podsuwać, podkładać):

podstawiać komuś coś

jdm etw hinstellen [o. zurechtstellen]

podstawić komuś nogę

jdm ein Bein stellen

3. podstawiać обыч. св. (przyprowadzać):

podstawiać pociąg

bereitstellen

4. podstawiać (reprezentować kogoś innego):

podstawiona osoba

Strohmann м.

podstawiona osoba

vorgeschobene Person ж.

5. podstawiać МАТЕМ.:

podstawiać

substituieren

6. podstawiać ЮРИД.:

podstawić spadkobiercę

einen Ersatzerben einsetzen

podstawówka <род. ‑ki, мн. ‑ki> [potstavufka] СУЩ. ж. разг.

podstawówka

Grundschule ж.

skończyć podstawówkę

die Grundschule beenden

odstawka <род. ‑ki, мн. ‑ki> [otstafka] СУЩ. ж.

pójść w odstawkę разг.

entlassen [o. gefeuert разг. ] werden

pójść w odstawkę разг.

auf das Abstellgleis geschoben werden перенос. разг.