В Вашем браузере деактивирован Javascript. Активировав его, Вы сможете пользоваться LexiTrainer, а также другими функциями.

польско » немецкий

польский)

Показать список всех ответов

rozdzielność: имя существительное
rozdzielny: прилагательное и наречие
rozdzielnia: имя существительное
rozdzielnie: наречие
rozdzielnik: имя существительное
rozdzielczość: имя существительное
rozdzielnictwo: имя существительное
rozdzielać: I. переходный глагол II. возвратный глагол
rozdzielić
rozdzielacz: имя существительное
rozdzielczy: прилагательное и наречие
rozdzielnopłciowy: прилагательное и наречие

Вы видите похожие результаты rozdzielność , rozdzielnik , rozdzielnie , rozdzielnia , rozdzielny , rozdzielczość , rozdzielnictwo , rozdzielczy , rozdzielacz , rozdzielić , rozdzielać и rozdzielnopłciowy

rozdzielność <род. ‑ści, мн. отсут. > [rozdʑelnoɕtɕ] СУЩ. ж. высок.

rozdzielność

Trennbarkeit ж.

rozdzielność majątkowa ЮРИД.

Gütertrennung ж.

rozdzielny [rozdʑelnɨ] ПРИЛ. высок.

rozdzielny pisownia:

rozdzielny

getrennt

rozdzielnia <род. ‑ni, мн. ‑ie> [rozdʑelɲa] СУЩ. ж. (pomieszczenie)

rozdzielnia

Lager- und Logistikraum м.

rozdzielnia elektryczna ЭЛЕКТР.

elektrische Schaltanlage ж.

rozdzielnie [rozdʑelɲe] НАРЕЧ.

rozdzielnie pisać:

rozdzielnie

getrennt

rozdzielnie

auseinander разг.

czasowniki rozdzielnie złożone

trennbar zusammengesetzte Verben ntpl

rozdzielnik <род. ‑a, мн. ‑i> [rozdʑelɲik] СУЩ. м.

rozdzielnik

Verteiler[schlüssel] м.

rozdzielczość <род. ‑ści, мн. отсут. > [rozdʑeltʃoɕtɕ] СУЩ. ж. ТЕХН.

rozdzielczość

Auflösung ж.

ekran o wysokiej rozdzielczość

Bildschirm м. mit hoher Auflösung

rozdzielczość ekranu

Bildschirmauflösung ж.

wysoka/niska rozdzielczość

hohe/niedrige Auflösung

z wysoką rozdzielczością

hochauflösend

z wysoką rozdzielczością

mit hoher Auflösung

rozdzielnictwo <род. ‑wa, мн. отсут. > [rozdʑelɲitstfo] СУЩ. ср. (rozdzielanie dóbr)

rozdzielnictwo

Verteilung ж.

rozdzielnictwo maszyn

Maschinenverteilung ж.

I . rozdzielać <‑la; св. rozdzielić> [rozdʑelatɕ] ГЛ. перех.

II . rozdzielać <‑la; св. rozdzielić> [rozdʑelatɕ] ГЛ. возвр. гл.

rozdzielać (grupa ludzi)

sich вин. [ver]teilen

rozdzielać (droga)

sich вин. gabeln

rozdzielać (tory kolejowe)

auseinander gehen

rozdzielić [rozdʑelitɕ]

rozdzielić св. od rozdzielać

Смотри также rozdzielać

I . rozdzielać <‑la; св. rozdzielić> [rozdʑelatɕ] ГЛ. перех.

1. rozdzielać (dzielić całość na części):

rozdzielać

zerteilen

rozdzielać

rozdzielić grupę na podgrupy

die Gruppe in Untergruppen teilen

rozdzielić gruszkę na pół

die Birne halbieren

rozdzielać dane na bloki ИНФОРМ.

Daten in Blöcke zerlegen

2. rozdzielać (rozdawać):

rozdzielać

verteilen

rozdzielać

aufteilen

rozdzielać coś pomiędzy biednych

etw unter die Armen verteilen

2. rozdzielać (oddzielać, powodować rozłąkę):

rozdzielać

trennen

3. rozdzielać (rozgraniczać):

rozdzielać

abgrenzen

rozdzielać politykę od religii

Politik von Religion abgrenzen

II . rozdzielać <‑la; св. rozdzielić> [rozdʑelatɕ] ГЛ. возвр. гл.

rozdzielać (grupa ludzi)

sich вин. [ver]teilen

rozdzielać (droga)

sich вин. gabeln

rozdzielać (tory kolejowe)

auseinander gehen

rozdzielacz <род. ‑a, мн. ‑e> [rozdʑelatʃ] СУЩ. м. АВТО.

rozdzielacz

[Zünd]verteiler м.

rozdzielczy [rozdʑeltʃɨ] ПРИЛ. АВТО.

deska rozdzielcza

Armaturenbrett ср.

tablica rozdzielcza

Schalttafel ж.

tablica rozdzielcza

Schaltbrett ср.

rozdzielnopłciowy [rozdʑelnopwtɕovɨ] ПРИЛ. БИОЛ.

rozdzielnopłciowy

getrenntgeschlechtlich

zwierzęta rozdzielnopłciowe

getrenntgeschlechtliche Tiere ntpl

Хотели бы вы добавить слова, фразы или переводы?

Пришлите нам новую статью.

Поиск в словаре

польский

Переводы „rozdielnosť“ в словаре польско » немецкий (Перейти к немецко » польский)

rozdzielność <род. ‑ści, мн. отсут. > [rozdʑelnoɕtɕ] СУЩ. ж. высок.

rozdzielny [rozdʑelnɨ] ПРИЛ. высок.

rozdzielny pisownia:

rozdzielnia <род. ‑ni, мн. ‑ie> [rozdʑelɲa] СУЩ. ж. (pomieszczenie)

rozdzielnie [rozdʑelɲe] НАРЕЧ.

rozdzielnie pisać:

rozdzielnik <род. ‑a, мн. ‑i> [rozdʑelɲik] СУЩ. м.

rozdzielczość <род. ‑ści, мн. отсут. > [rozdʑeltʃoɕtɕ] СУЩ. ж. ТЕХН.

rozdzielnictwo <род. ‑wa, мн. отсут. > [rozdʑelɲitstfo] СУЩ. ср. (rozdzielanie dóbr)

I . rozdzielać <‑la; св. rozdzielić> [rozdʑelatɕ] ГЛ. перех.

1. rozdzielać (dzielić całość na części):

2. rozdzielać (rozdawać):

2. rozdzielać (oddzielać, powodować rozłąkę):

3. rozdzielać (rozgraniczać):

II . rozdzielać <‑la; св. rozdzielić> [rozdʑelatɕ] ГЛ. возвр. гл.

rozdzielić [rozdʑelitɕ]

rozdzielić св. od rozdzielać

Смотри также rozdzielać

I . rozdzielać <‑la; св. rozdzielić> [rozdʑelatɕ] ГЛ. перех.

1. rozdzielać (dzielić całość na części):

2. rozdzielać (rozdawać):

2. rozdzielać (oddzielać, powodować rozłąkę):

3. rozdzielać (rozgraniczać):

II . rozdzielać <‑la; св. rozdzielić> [rozdʑelatɕ] ГЛ. возвр. гл.

rozdzielacz <род. ‑a, мн. ‑e> [rozdʑelatʃ] СУЩ. м. АВТО.

rozdzielczy [rozdʑeltʃɨ] ПРИЛ. АВТО.

rozdzielnopłciowy [rozdʑelnopwtɕovɨ] ПРИЛ. БИОЛ.

Поиск в словаре

Другие источники

Отзыв

Словарный тренажёр

Synonyms

Моя история поиска