Переводы „rzemiennego“ в словаре польско » немецкий

rzemienny [ʒemjennɨ] ПРИЛ.

rzemienny

Riemen-

rzemienny bicz

Riemenpeitsche ж.

Выражения:

podróżować rzemiennym dyszlem

mit häufigen Unterbrechungen reisen, überall einkehren, nicht auf dem direkten Wege fahren

brzemienność <род. ‑ści, мн. отсут. > [bʒemjennoɕtɕ] СУЩ. ж. высок.

brzemienność

Schwangerschaft ж.

obnosiła się ze swoją brzemiennością

sie stellte ihre Schwangerschaft zur Schau

brzemienność jej decyzji перенос.

die Folgen ж. мн. ihrer Entscheidung

strzemienne [stʃemjenne]

wypić strzemiennego

ein letztes Glas zum Abschied trinken

brzemienny [bʒemjennɨ] ПРИЛ. высок.

1. brzemienny (w ciąży):

kobieta brzemienna

Schwangere ж.

2. brzemienny перенос. (obfitujący w coś):

brzemienny w skutki

folgenschwer

ten wypadek był brzemienny w skutki [lub następstwa]

dieser Unfall м. war folgenschwer

przemienny [pʃemjennɨ] ПРИЛ.

1. przemienny высок. (występujący na zmianę):

przemienny

[ab]wechselnd

przemienny

Wechsel-

dieta przemienna

Wechseldiät ж.

prąd przemienny ЭЛЕКТР., ФИЗ.

Wechselstrom м.

2. przemienny МАТЕМ.:

przemienny

kommutativ

przemiennie [pʃemjeɲɲe] НАРЕЧ. высок.

przemiennie

abwechselnd

środki powinny być stosowane przemiennie

die Mittel ntpl sollten abwechselnd angewendet werden

rzemiecha <род. ‑chy, мн. ‑chy> [ʒemjexa] СУЩ. м. склон. jak f w lp разг. (dobry fachowiec)

rzemiecha

echter Fachmann м. разг.

rzemieślnik (-iczka) <род. ‑a, мн. ‑icy> [ʒemjeɕlɲik] СУЩ. м. (ж.)

rzemieślnik (-iczka)

Handwerker(in) м. (ж.)

rzemieślnik (-iczka)

Gewerbetreibende(r) mf

rzemiosło <род. ‑ła, мн. ‑ła> [ʒemjoswo] СУЩ. ср.

1. rzemiosło (wytwórczość):

rzemiosło

Handwerk ср.

rzemiosło

Gewerbe ср.

2. rzemiosło мн. отсут. (technika):

rzemiosło

Handwerk ср.

3. rzemiosło мн. отсут. разг. (zawód):

rzemiosło

Handwerk ср.

rzemiosło

Fach ср.

I . przemieniać <‑ia; св. po‑> [pʃemjeɲatɕ], przemienić [pʃemjeɲitɕ] св. ГЛ. перех.

przemienić coś w coś

etw in etw вин. verwandeln

II . przemieniać <‑ia; св. po‑> [pʃemjeɲatɕ], przemienić [pʃemjeɲitɕ] св. ГЛ. возвр. гл.

przemienić się w coś

sich вин. in etw вин. verwandeln

rzemień <род. ‑ienia, мн. ‑ienie> [ʒemjeɲ] СУЩ. м.

rzemień

Riemen м.

rzemień

[Leder]gurt м.

plemienny [plemjennɨ] ПРИЛ.

plemienny

Stammes-

więź plemienna

Stammesbindung ж.

przemienienie СУЩ.

Статья, составленная пользователем

Przemienienie Pańskie ср. РЕЛИГ.

Verklärung des Herrn ж.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

W pasie ściągana za pomocą czerwonego sznura lub rzemiennego pasa.

pl.wikipedia.org