польско » немецкий

uspokojony [uspokojonɨ] ПРИЛ.

uspokojenie <род. ‑ia, мн. отсут. > [uspokojeɲe] СУЩ. ср.

spokojny [spokojnɨ] ПРИЛ.

2. spokojny (opp: wzburzony, burzliwy):

zaspokojenie <род. ‑ia, мн. отсут. > [zaspokojeɲe] СУЩ. ср.

niespokojny [ɲespokojnɨ] ПРИЛ.

2. niespokojny (pełen niepokoju):

unruhige [o. stürmische] Zeiten ж. мн.

3. niespokojny (rozbiegany):

4. niespokojny (zatroskany) człowiek:

5. niespokojny (burzliwy, wzburzony):

uspokoić [uspokoitɕ]

uspokoić св. od uspokajać

Смотри также uspokajać

I . uspokajać <‑ja; св. uspokoić> [uspokajatɕ] ГЛ. перех. (uciszać, przywracać spokój)

II . uspokajać <‑ja; св. uspokoić> [uspokajatɕ] ГЛ. возвр. гл.

I . uspokajać <‑ja; св. uspokoić> [uspokajatɕ] ГЛ. перех. (uciszać, przywracać spokój)

II . uspokajać <‑ja; св. uspokoić> [uspokajatɕ] ГЛ. возвр. гл.

spokojnie [spokojɲe] НАРЕЧ.

3. spokojnie (w spokoju):

4. spokojnie (bez pośpiechu):

5. spokojnie (bez problemów):

pokojowy [pokojovɨ] ПРИЛ.

1. pokojowy (dotyczący zgody):

Friedens-

2. pokojowy (dotyczący pomieszczenia):

Zimmer-
Zimmermaler(in) м. (ж.)

Хотели бы вы добавить слова, фразы или переводы?

Пришлите нам новую статью.

Интерфейс Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski