Переводы „zakazów“ в словаре польско » немецкий

zakaz <род. ‑u, мн. ‑y> [zakas] СУЩ. м.

1. zakaz (zarządzenie zabraniające czegoś):

zakaz

Verbot ср.

zakaz postoju

Halteverbot ср.

zakaz skrętu w lewo/prawo

Linksabbiege-/Rechtsabbiegeverbot ср.

zakaz wjazdu

Einfahrtsverbot ср.

„zakaz wstępu”

„Eintritt м. verboten“

zakaz prowadzenia działalności gospodarczej

Gewerbeverbot ср.

łamać zakazy

Verbote übertreten

łamać zakazy

gegen Verbote verstoßen

2. zakaz ЮРИД.:

zakaz

Verbot ср.

zakaz

Sperre ж.

zakaz podsłuchu

Abhörverbot ср.

zakaz przyjęcia czeku

Akzeptverbot ср.

zakaz analogii

Analogieverbot ср.

zakaz deportacji

Abschiebungsverbot ср.

zakaz wyjazdu za granicę

Ausreiseverbot ср.

zakaz tworzenia kartelu [lub karteli]

Kartellverbot ср.

zakaz transakcji wiązanych

Kopp[e]lungsverbot ср.

zakaz kumulowania

Kumulierungsverbot ср.

zakaz kontaktów

Kontaktsperre ж.

zakaz odmowy stosowania prawa

Rechtsverweigerungsverbot ср.

zakazać [zakazatɕ]

zakazać св. od zakazywać

Смотри также zakazywać

zakazywać <‑zuje; св. zakazać> [zakazɨvatɕ] ГЛ. перех.

zakazywać komuś czegoś

jdm etw verbieten [o. untersagen]

zakazić [zakaʑitɕ]

zakazić св. od zakażać

Смотри также zakażać

I . zakażać <‑ża; св. zakazić> [zakaʒatɕ] ГЛ. перех. МЕД.

zakażać

anstecken

zakażać

infizieren

II . zakażać <‑ża; св. zakazić> [zakaʒatɕ] ГЛ. возвр. гл. МЕД.

zakażać

sich вин. infizieren

zakażać

sich вин. anstecken

zakaził nas grypą

wir haben uns bei ihm mit Grippe angesteckt

I . zakażać <‑ża; св. zakazić> [zakaʒatɕ] ГЛ. перех. МЕД.

zakażać

anstecken

zakażać

infizieren

II . zakażać <‑ża; св. zakazić> [zakaʒatɕ] ГЛ. возвр. гл. МЕД.

zakażać

sich вин. infizieren

zakażać

sich вин. anstecken

zakaził nas grypą

wir haben uns bei ihm mit Grippe angesteckt

zakaźny [zakaʑnɨ] ПРИЛ. МЕД.

zakaźny

ansteckend

zakaźny

infektiös

oddział zakaźny

Infektionsabteilung ж.

zakała <род. ‑ły, мн. ‑ły> [zakawa] СУЩ. ж. lub м. ж. скл. разг.

zakała

Schandfleck м.

zakała

Schande ж.

być zakałą rodziny

das schwarze Schaf in der Familie sein посл.

być zakałą rodziny

ein missratenes Familienmitglied sein

zakalec <род. ‑lca, мн. ‑lce> [zakalets] СУЩ. м.

zakalec

unausgebackener Teig м.

zakalec

Schlief м.

zakalec

Klitsch м.

ciasto z zakalcem

nicht durchgebackener Kuchen м.

zakasać [zakasatɕ]

zakasać св. od zakasywać

Смотри также zakasywać

zakasywać <‑suje; св. zakasać> [zakasɨvatɕ] ГЛ. перех.

zakasywać

aufkrempeln

zakasywać

hochkrempeln

Выражения:

zakasywać rękawy

die Ärmel hochkrempeln разг.

zakasywać rękawy

sich вин. an die Arbeit machen

zakon <род. ‑u, мн. ‑y> [zakon] СУЩ. м.

zakon

Orden м.

zakon żeński

Frauenorden м.

zakon męski

Männerorden м.

zakon męski

Mönchsorden м.

zakon rycerski ИСТ.

Ritterorden м.

zakos <род. ‑u, мн. ‑y> [zakos] СУЩ. м. разг. (zakręt)

zakos

Kehre ж.

droga wije się zakosami

der Weg м. windet sich in Kehren

zakrok <род. ‑u, мн. ‑i> [zakrok] СУЩ. м. СПОРТ

zakrok

Rückwärtsschritt м.