Ke·gel <-s, -> [ˈke:gl̩] СУЩ. м.
1. Kegel (Spielfigur):
Kind <-[e]s, -er> [kɪnt, мн. kɪndɐ] СУЩ. ср.
1. Kind a. перенос. (Nachkomme):
2. Kind (Altersstufe):
3. Kind мн. разг. (Leute):
4. Kind перенос. (Ergebnis, Produkt):
5. Kind (Anrede für junge Frau):
Выражения:
| ich | kegle / kegele |
|---|---|
| du | kegelst |
| er/sie/es | kegelt |
| wir | kegeln |
| ihr | kegelt |
| sie | kegeln |
| ich | kegelte |
|---|---|
| du | kegeltest |
| er/sie/es | kegelte |
| wir | kegelten |
| ihr | kegeltet |
| sie | kegelten |
| ich | habe | gekegelt |
|---|---|---|
| du | hast | gekegelt |
| er/sie/es | hat | gekegelt |
| wir | haben | gekegelt |
| ihr | habt | gekegelt |
| sie | haben | gekegelt |
| ich | hatte | gekegelt |
|---|---|---|
| du | hattest | gekegelt |
| er/sie/es | hatte | gekegelt |
| wir | hatten | gekegelt |
| ihr | hattet | gekegelt |
| sie | hatten | gekegelt |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.