Ruhe <-, ohne pl > [ˈru:ə] СУЩ. ж.
ruhen [ˈru:ən] ГЛ. неперех.
1. ruhen (ausruhen):
2. ruhen:
3. ruhen:
| ich | ruhe |
|---|---|
| du | ruhst |
| er/sie/es | ruht |
| wir | ruhen |
| ihr | ruht |
| sie | ruhen |
| ich | ruhte |
|---|---|
| du | ruhtest |
| er/sie/es | ruhte |
| wir | ruhten |
| ihr | ruhtet |
| sie | ruhten |
| ich | habe | geruht |
|---|---|---|
| du | hast | geruht |
| er/sie/es | hat | geruht |
| wir | haben | geruht |
| ihr | habt | geruht |
| sie | haben | geruht |
| ich | hatte | geruht |
|---|---|---|
| du | hattest | geruht |
| er/sie/es | hatte | geruht |
| wir | hatten | geruht |
| ihr | hattet | geruht |
| sie | hatten | geruht |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.