Переводы „unschuldier“ в словаре немецко » польский

(Перейти к польско » немецкий)

I . ụnschuldig ПРИЛ.

1. unschuldig a. ЮРИД. (nicht schuldig):

unschuldig Person

niewinny

an etw дат. unschuldig sein

nie być winnym czegoś

für unschuldig erklären

uznawać [св. uznać] za niewinnego

ein unschuldiges Gesicht machen

robić [св. z‑] niewinną minę

2. unschuldig (sittlich rein):

ein unschuldiges Vergnügen

niewinna przyjemność ж.

3. unschuldig (jungfräulich):

unschuldig

niewinny

II . ụnschuldig НАРЕЧ.

1. unschuldig (ohne Hintergedanken):

unschuldig fragen

niewinnie

2. unschuldig (arglos):

unschuldig

beztrosko

3. unschuldig (ohne Schuld):

unschuldig

niewinnie

unschuldig im Gefängnis sitzen

niewinnie siedzieć w więzieniu

unschuldig tun

udawać [св. udać] niewinnego

tue nicht so unschuldig!

nie udawaj niewiniątka!

ạn|schuldigen [ˈanʃʊldɪgən] ГЛ. перех. высок.

jdn einer Sache род. [o. wegen einer Sache] anschuldigen

oskarżać [св. oskarżyć] kogoś [o coś]

Ụnschuldige(r) <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> СУЩ. mf dekl wie прил.

Unschuldige

niewinny(-a) м. (ж.)

beschụldigen* [bə​ˈʃʊldɪgən] ГЛ. перех. a. ЮРИД.

jdn [einer Sache род.] beschuldigen

obwiniać [св. obwinić] kogoś [o coś]

jdn des Diebstahls beschuldigen

obwiniać kogoś o kradzież

man hat ihn beschuldigt Geld gestohlen zu haben

obwiniono go o kradzież pieniędzy

Ụnschuldsmiene <‑, ‑n> СУЩ. ж.

Unschuldsmiene

niewinna mina ж.

mit Unschuldsmiene

z niewinną miną

eine Unschuldsmiene aufsetzen

robić [св. z‑] niewinną minę

Ụnschuld <‑, мн. отсут. > СУЩ. ж.

1. Unschuld (Schuldlosigkeit):

Unschuld

niewinność ж.

jds Unschuld beweisen

dowieść czyjejś niewinności

seine Hände in Unschuld waschen

umywać [св. umyć] ręce

2. Unschuld (Naivität):

Unschuld

naiwność ж.

in aller Unschuld etw sagen

powiedzieć coś zupełnie niewinnie

die Unschuld vom Lande sein

być wcieleniem niewinności

3. Unschuld (Jungfräulichkeit):

Unschuld

dziewictwo ср.

seine Unschuld verlieren

tracić [св. s‑] dziewictwo

ụnschwer НАРЕЧ.

unschwer

nietrudno

daran kann man unschwer erkennen, dass ...

po tym można nietrudno poznać, że...

I . schụldig [ˈʃʊldɪç] ПРИЛ.

1. schuldig a. ЮРИД. (die Schuld tragend):

schuldig

winny

wer ist daran schuldig?

kto jest temu winien?

jdn für schuldig befinden

uznać kogoś za winnego

2. schuldig (verpflichtet):

jdm etw schuldig sein

być komuś coś dłużnym

wie viel bin ich schuldig?

ile jestem winny [lub dłużny] ?

jdm Geld schuldig sein

być winnym komuś pieniądze

jdm Dank schuldig sein fig

być winnym komuś podziękowanie

die Antwort schuldig bleiben fig

być winnym odpowiedzi

jdm nichts schuldig bleiben fig

nie pozostawać komuś dłużnym fig

II . schụldig [ˈʃʊldɪç] НАРЕЧ. a. ЮРИД.

sich einer Tat schuldig machen

być winnym jakiegoś czynu

sich schuldig bekennen

przyznawać [св. przyznać] się do winy

jdn schuldig sprechen

uznawać [св. uznać] kogoś winnym

schuldig geschieden werden

uzyskać rozwód z własnej winy