Переводы „unterescheiden“ в словаре немецко » польский

I . untersche̱i̱den* [ʊntɐ​ˈʃaɪdən] ГЛ. перех. irr

1. unterscheiden (differenzieren):

unterscheiden Pflanzen, Tierarten

wyróżniać [св. wyróżnić]

2. unterscheiden (auseinander halten):

unterscheiden Farben, Gattungen

rozróżniać [св. rozróżnić]

etw von etw unterscheiden

odróżniać [св. odróżnić] coś od czegoś

sie sind schwer zu unterscheiden

trudno ich [lub je] odróżnić

woran kann man sie unterscheiden?

po czym można ich [св. je] odróżnić?

II . untersche̱i̱den* [ʊntɐ​ˈʃaɪdən] ГЛ. неперех. irr

zwischen verschiedenen Dingen unterscheiden

rozróżniać [св. rozróżnić] pomiędzy różnymi rzeczami

III . untersche̱i̱den* [ʊntɐ​ˈʃaɪdən] ГЛ. возвр. гл. irr

sich [in etw дат.] unterscheiden (Personen, Tiere)

różnić się [czymś]

sich [in etw дат.] unterscheiden (Personen, Tiere)

różnić się od kogoś/czegoś [czymś]

sie unterscheiden sich in fast nichts voneinander

prawie niczym się od siebie nie różnią

ụnbescheiden ПРИЛ.

unbescheiden

nieskromny

unterschi̱e̱den ГЛ. неперех., перех., возвр. гл.

unterschieden pp von unterscheiden

Смотри также unterscheiden

I . untersche̱i̱den* [ʊntɐ​ˈʃaɪdən] ГЛ. перех. irr

1. unterscheiden (differenzieren):

unterscheiden Pflanzen, Tierarten

wyróżniać [св. wyróżnić]

2. unterscheiden (auseinander halten):

unterscheiden Farben, Gattungen

rozróżniać [св. rozróżnić]

etw von etw unterscheiden

odróżniać [св. odróżnić] coś od czegoś

sie sind schwer zu unterscheiden

trudno ich [lub je] odróżnić

woran kann man sie unterscheiden?

po czym można ich [св. je] odróżnić?

II . untersche̱i̱den* [ʊntɐ​ˈʃaɪdən] ГЛ. неперех. irr

zwischen verschiedenen Dingen unterscheiden

rozróżniać [св. rozróżnić] pomiędzy różnymi rzeczami

III . untersche̱i̱den* [ʊntɐ​ˈʃaɪdən] ГЛ. возвр. гл. irr

sich [in etw дат.] unterscheiden (Personen, Tiere)

różnić się [czymś]

sich [in etw дат.] unterscheiden (Personen, Tiere)

różnić się od kogoś/czegoś [czymś]

sie unterscheiden sich in fast nichts voneinander

prawie niczym się od siebie nie różnią

untersche̱i̱dbar ПРИЛ.

unterscheidbar

odróżnialny

etw ist [leicht/kaum/schwer] unterscheidbar

coś jest [łatwe/prawie niemożliwe/trudne] do odróżnienia

Untersche̱i̱dung <‑, ‑en> [--​ˈ--] СУЩ. ж.

Unterscheidung

rozróżnienie ср.

Unterscheidung

odróżnienie ср.

Unterscheidungen treffen

rozróżniać [св. rozróżnić]

Unterscheidungen treffen

odróżniać [св. odróżnić]

I . entsche̱i̱den* ГЛ. неперех. irr

1. entscheiden (beschließen):

über etw entscheiden

decydować [св. z‑] o czymś

entscheiden, dass/ob/wann ...

decydować [св. z‑] , że/czy/kiedy...

für jdn entscheiden

decydować [св. z‑] za kogoś

er hat darüber nicht zu entscheiden

on nie decyduje w tej sprawie

2. entscheiden ЮРИД.:

in der Sache hat das Oberste Gericht entschieden

w tej sprawie wyrok wydał sąd м. najwyższy

II . entsche̱i̱den* ГЛ. перех. irr

1. entscheiden (klären):

entscheiden Fall

wyjaśniać [св. wyjaśnić]

entscheiden Streit

rozstrzygać [св. rozstrzygnąć]

ich habe das nicht zu entscheiden

ja tu [lub w tej sprawie] nie decyduję

die Sache ist bereits entschieden

ta sprawa ж. została już rozstrzygnięta

2. entscheiden (gewinnen):

etw für sich entscheiden

wygrać coś

das Spiel ist entschieden

mecz м. jest rozstrzygnięty

III . entsche̱i̱den* ГЛ. возвр. гл. irr (beschließen)

sich für etw entscheiden

decydować [св. z‑] się na coś

Смотри также entschieden

I . entschi̱e̱den [ɛnt​ˈʃiːdən] ГЛ. неперех., перех., возвр. гл.

entschieden pp von entscheiden

II . entschi̱e̱den [ɛnt​ˈʃiːdən] ПРИЛ.

1. entschieden (entschlossen):

entschieden Befürworter

zdecydowany

ein entschiedener Gegner der Todesstrafe

zdecydowany przeciwnik м. kary śmierci

2. entschieden (eindeutig):

entschieden Ablehnung

kategoryczny

entschieden Befürwortung

całkowity

entschieden Stellungnahme, Widerlegung

jednoznaczny

III . entschi̱e̱den [ɛnt​ˈʃiːdən] НАРЕЧ.

1. entschieden (entschlossen):

entschieden ablehnen

kategorycznie

2. entschieden (eindeutig):

das ist mir entschieden zu teuer

to dla mnie stanowczo za drogie

versche̱i̱den* ГЛ. неперех. irr +sein высок.

verscheiden

odchodzić [св. odejść] [z tego świata] высок.

Ụnterlegscheibe <‑, ‑n> [ˈ-----] СУЩ. ж. ТЕХН.

Unterlegscheibe

podkładka ж.

I . beschei̱den*² [bə​ˈʃaɪdən] ГЛ. перех. irr

1. bescheiden form (entscheiden):

bescheiden Antrag

rozstrzygnąć

etw positiv bescheiden

rozpatrzyć coś pozytywnie

etw abschlägig bescheiden

odrzucić coś

das Gesuch wurde abschlägig beschieden

prośba ж. została rozpatrzona odmownie

2. bescheiden высок. (zuteil werden lassen):

jdm beschieden sein

być komuś przeznaczonym [lub sądzonym] alt

II . beschei̱den*² [bə​ˈʃaɪdən] ГЛ. возвр. гл. irr высок. (sich begnügen)

sich mit etw bescheiden

zadowolić się czymś

unterstạnden ГЛ. неперех., возвр. гл.

unterstanden pp von unterstehen

Смотри также unterstehen

I . unterste̱hen* ГЛ. неперех. irr

1. unterstehen (unterliegen):

unterstehen

podlegać

ständiger Beobachtung unterstehen

podlegać stałej obserwacji

das untersteht keinem Zweifel

to nie ulega wątpliwości

2. unterstehen (untergeben sein):

jdm/einer Sache unterstehen

podlegać komuś/czemuś

ihm unterstehen zehn Mitarbeiter

podlega mu dziesięciu pracowników

jdm unterstehen ВОЕН.

być czyimś podwładnym

II . unterste̱hen* ГЛ. возвр. гл. irr

untersteh dich [ja nicht]!

nie pozwalaj sobie za dużo!

was unterstehen Sie sich?

na co pan/pani sobie pozwala?

sich unterstehen etw zu tun

ważyć się coś zrobić

ụnter|mischen [ʊntɐ​ˈmɪʃn] ГЛ. перех.

untermischen

zmieszać

Ụnterschenkel <‑s, ‑> СУЩ. м. АНАТ.

Unterschenkel

podudzie ср.

Unterschenkel

goleń м.