Переводы „Nachbau“ в словаре польско » немецкий

I . nacinać <‑na; св. naciąć [lub po‑]> [natɕinatɕ] ГЛ. перех.

1. nacinać (ściąć dużo):

naciąć [czegoś] kwiatów

viel von etw [ab]schneiden

2. nacinać (zrobić nacięcie):

nacinać korę drzewa

einkerben

nacinać płytkę

einritzen

3. nacinać разг. (oszukać):

nacinać

[he]reinlegen разг.

II . nacinać <‑na; св. naciąć [lub po‑]> [natɕinatɕ] ГЛ. возвр. гл. (dać się oszukać)

nacinać

[he]reinfallen разг.

nacja <род. ‑ji, мн. ‑je> [natsja] СУЩ. ж. высок.

nacja

Nation ж.

nacja

Volk ср.

teren zamieszkiwany przez różne nacje

ein von verschiedenen Völkern besiedeltes Gebiet ср.

nacinak <род. ‑a, мн. ‑i> [natɕinak] СУЩ. м. ТЕХН.

nacinak

Holzschneider м.

I . narąbać <‑bie; прош. вр. ‑ąb> [narombatɕ] ГЛ. перех. св.

narąbać

viel von etw hacken

narąbać drewna do kominka

Holz für den Kamin hacken

II . narąbać <‑bie; прош. вр. ‑ąb> [narombatɕ] ГЛ. возвр. гл. св.

1. narąbać (zmęczyć się rąbaniem):

narąbać

lange hacken

2. narąbać разг. (upić się):

narąbać

sich вин. besaufen разг.

I . napchać <‑cha; прош. вр. ‑aj> [napxatɕ]

napchać св. od napychać

II . napchać <‑cha; прош. вр. ‑aj> [napxatɕ] ГЛ. возвр. гл. св. разг. (zmęczyć się pchaniem)

napchać

lange [o. viel von] etw schieben

napchał się dzisiaj taczek z piaskiem

er hat heute viele Schubkarren Sand geschoben

Смотри также napychać

I . napychać <‑cha; св. napchać> [napɨxatɕ] ГЛ. перех.

napychać разг.:

napychać

[voll]stopfen разг.

Выражения:

napchać kieszenie [lub kabzę]

sich die Taschen vollstopfen

napchać brzuch

sich дат. den Bauch vollschlagen разг.

II . napychać <‑cha; св. napchać> [napɨxatɕ] ГЛ. возвр. гл. разг.

1. napychać (zatłoczyć):

napychać

sich вин. quetschen разг. [o. drängen]

napchało się pasażerów do pociągu

es haben sich viele Passagiere in den Zug gequetscht разг.

2. napychać (najadać się):

napychać

sich вин. vollstopfen разг.

napchał się słodkościami

er hat sich mit Süßigkeiten vollgestopft

napchała się hamburgerem

sie hat den Hamburger in sich hineingestopft

nabab <род. ‑a, мн. ‑owie> [nabap] СУЩ. м.

1. nabab высок. (bogacz):

nabab

Nabob м. разг.

2. nabab ИСТ.:

nabab

Nabob м.