Переводы „Parliament“ в словаре польско » немецкий

(Перейти к немецко » польский)

parlament <род. ‑u, мн. ‑y> [parlament] СУЩ. м. ПОЛИТ. ЮРИД.

1. parlament (organ legislacyjny):

parlament

Parlament ср.

członek parlamentu

Parlamentsmitglied ср.

posiedzenie parlamentu

Parlamentssitzung ж.

wybory do parlamentu

Parlamentswahlen ж. мн.

zasiadać w parlamencie

einen Sitz im Parlament haben

otworzyć/zamknąć parlament

das Parlament eröffnen/schließen

dawniej parlament był zwoływany co trzy lata

früher wurde das Parlament alle drei Jahre einberufen

prezydent ma prawo rozwiązać parlament

der Präsident м. hat das Recht, das Parlament aufzulösen

on kandyduje do parlamentu

er kandidiert für das Parlament

parlament zbiera się raz w miesiącu

das Parlamaent versammelt sich einmal im Monat

2. parlament (gmach):

parlament

Parlamentsgebäude ср.

apartament <род. ‑u, мн. ‑y> [apartament] СУЩ. м. обыч. мн.

apartament

Apartment ср.

apartament

Appartement ср.

luksusowy apartament

Luxusappartement ср.

wynająć apartament

ein Appartement mieten

paramenty [paramentɨ] СУЩ.

paramenty мн. < род. мн. ‑tów> РЕЛИГ.:

paramenty

Paramente ntpl

liturgiczne paramenty

liturgische Paramente

paludament <род. ‑u, мн. ‑y> [paludament] СУЩ. м.

1. paludament ТЕАТР. (dekoracja):

paludament

drapierter Vorhang м.

2. paludament ИСТ. (płaszcz):

paludament

Paludamentum ср.

cesarki paludament

kaiserliches Paludamentum

skóropodobny paludament

lederähnliches Paludamentum

departament <род. ‑u, мн. ‑y> [departament] СУЩ. м.

1. departament (dział centralnej instytucji):

departament

Department ср.

departament

Abteilung ж.

departament audytu

Revisionsabteilung ж.

2. departament (ministerstwo w USA):

departament stanu

Staatsministerium ср.

3. departament (jednostka administracyjna we Francji):

departament

Departement ср.

parlamentarny [parlamentarnɨ] ПРИЛ.

1. parlamentarny:

parlamentarny ПОЛИТ., ЮРИД. frakcja, komisja

Parlaments-

parlamentarny mniejszość, większość, opozycja

parlamentarisch

parlamentarna forma rządów

parlamentarische Regierungsform ж.

2. parlamentarny (przyzwoity):

parlamentarny zachowanie

kultiviert

parlamentarny zachowanie

anständig

parlamentować <‑tuje; прош. вр. ‑tuj> [parlamentovatɕ] ГЛ. неперех.

parlamentować ПОЛИТ., ВОЕН.

unterhandeln

parlamentować ПОЛИТ., ВОЕН.

parlamentieren przest

europarlament <род. ‑u, мн. отсут. > [ewroparlament] СУЩ. м. ПОЛИТ.

europarlament

Europaparlament ср.

kandydować do europarlamentu

für das Europaparlement kandidieren