Переводы „dzielnicach“ в словаре польско » немецкий

dzielnica <род. ‑cy, мн. ‑ce> [dʑelɲitsa] СУЩ. ж.

1. dzielnica (część miasta):

dzielnica

Stadtviertel ср.

dzielnica

Stadtteil м.

2. dzielnica (prowincja):

dzielnica

Region ж.

dzielnica

Landesteil м.

I . dzielnicowy [dʑelɲitsovɨ] ПРИЛ.

dzielnicowy urząd:

dzielnicowy

Bezirks-

komisariat dzielnicowy

Polizeirevier ср.

II . dzielnicowy <род. ‑wego, мн. ‑wych> [dʑelɲitsovɨ] СУЩ. м. субстант. прилаг. (policjant)

dzielnicowy

Kontakt[bereichs]beamter(-beamtin) м. (ж.)

dzielnicowy

Kob м. przest

dzielnie [dʑelɲe] НАРЕЧ.

1. dzielnie (odważnie):

dzielnie postąpić

mutig

dzielnie postąpić

tapfer

2. dzielnie (zaradnie, sprawnie):

dzielnie radzić sobie

tüchtig

dzielnie trzymać się

wacker

dzielnik <род. ‑a, мн. ‑i> [dʑelɲik] СУЩ. м.

1. dzielnik МАТЕМ.:

dzielnik

Divisor м.

dzielnik liczby

Teiler м.

2. dzielnik ТИПОГР.:

dzielnik

Trennungszeichen ср.

kadzielnica <род. ‑cy, мн. ‑ce> [kadʑelɲitsa] СУЩ. ж. РЕЛИГ.

kadzielnica

Weihrauchfass ср.

czynić kadzielnicą znak krzyża

mit dem Weihrauchfass ein Kreuz schlagen

dziewica <род. ‑cy, мн. ‑ce> [dʑevitsa] СУЩ. ж.

dziewica

Jungfrau ж.

mielnica <род. ‑cy, мн. отсут. > [mjelɲitsa] СУЩ. ж. (niewielkie łososie poławiane wiosną w Bałtyku)

mielnica

atlantischer Lachs м.

dzienniczek <род. ‑czka, мн. ‑czki> [dʑeɲɲitʃek] СУЩ. м.

1. dzienniczek уменьш. od dziennik

dzienniczek

kleines Tagebuch ср.

dzienniczek

Tagebüchlein ср.

2. dzienniczek (zeszyt ucznia):

dzienniczek ucznia

Schülerheftchen für Benotung und Mitteilungen an die Eltern

Смотри также dziennik

dziennik <род. ‑a, мн. ‑i> [dʑeɲɲik] СУЩ. м.

1. dziennik (gazeta):

dziennik

Tageszeitung ж.

2. dziennik разг. (wiadomości):

dziennik

Tagesschau ж.

dziennik

[Abend]nachrichten ж. мн.

3. dziennik (księga):

dziennik

Tagebuch ср.

dziennik lekcyjny [lub klasowy]

Klassenbuch ср.

dziennik okrętowy/pokładowy

Logbuch ср.

4. dziennik (pamiętnik):

dziennik

Tagebuch ср.

podzielnica СУЩ.

Статья, составленная пользователем

podzielnica ж. ТЕХН.

Teilkopf м.