Переводы „honoriger“ в словаре польско » немецкий

honorowo [xonorovo] НАРЕЧ.

honorowo

ehrenhaft

postąpić honorowo

sich вин. ehrenhaft verhalten

honorowy [xonorovɨ] ПРИЛ.

1. honorowy (zgodny z honorem):

honorowy człowiek

ehrenhaft

honorowy sąd, sprawa, obywatelstwo

Ehren-

nadano mu honorowy tytuł doktora honoris causa

ihm wurde der Ehrendoktortitel м. verliehen

2. honorowy (bezpłatny):

honorowy patronat

ehrenamtlich

honorować <‑ruje> [xonorovatɕ] ГЛ. перех.

1. honorować (uznawać):

honorować czek, kartę rabatową

annehmen

honorować czek, kartę rabatową

honorieren

honorować weksel

annehmen

honorować weksel

einlösen

honorować wizę, zaświadczenie

anerkennen

2. honorować высок. (okazywać szacunek, doceniać):

honorować człowieka, zasługi

hoch schätzen

honorować człowieka, zasługi

würdigen

uhonorować kogoś czymś

jdn mit etw ehren [o. auszeichnen]

honor <род. ‑u, мн. ‑y> [xonor] СУЩ. м.

1. honor мн. отсут. (poczucie godności):

honor

Ehre ж.

honor

Ehrgefühl ср.

punkt honoru

Ehrensache ж.

słowo honoru

Ehrenwort ср.

unieść się honorem

sich вин. in seiner Ehre gekränkt fühlen

coś wisi [lub trzyma się] na słowo honoru шутл.

etw hängt auf halb acht шутл. разг.

2. honor мн. отсут. высок. (zaszczyt):

honor

Ehre ж.

3. honor (dostojeństwo):

honor

Würden ж. мн.

4. honor (oznaki poważania):

honor

Ehrerbietung ж. высок.

honor

Hochachtung ж.

przyjąć kogoś z honorami

jdn mit Ehren empfangen

honory <род. мн. ‑rów> [xonorɨ] СУЩ. мн.

honory

Honneurs мн.

honory

Ehrenbezeugungen ж. мн.

Выражения:

pełnić [lub czynić] honory domu

die Honneurs machen

pełnić [lub czynić] honory domu

Gäste willkommen heißen

konger <род. ‑a, мн. ‑y> [koŋger] СУЩ. м. ЗООЛ.

konger

Meeraal м.