польско » немецкий

odwołanie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [odvowaɲe] СУЩ. ср.

1. odwołanie мн. отсут.:

Absage ж.

4. odwołanie мн. отсут. ЮРИД.:

Berufung ж.

I . odwoływać <‑łuje; св. odwołać> [odvowɨvatɕ] ГЛ. перех.

II . odwoływać <‑łuje; св. odwołać> [odvowɨvatɕ] ГЛ. возвр. гл. ЮРИД.

nawołująco [navowujontso] НАРЕЧ. высок.

I . odwodniać <‑ia; прош. вр. ‑aj> [odvodɲatɕ], odwodnić [odvodɲitɕ] св. ГЛ. перех.

1. odwodniać ТЕХН. (osuszać):

2. odwodniać ХИМ.:

3. odwodniać МЕД.:

II . odwodniać <‑ia; прош. вр. ‑aj> [odvodɲatɕ], odwodnić [odvodɲitɕ] св. ГЛ. возвр. гл. МЕД.

odwołać [odvowatɕ]

odwołać св. od odwoływać

Смотри также odwoływać

I . odwoływać <‑łuje; св. odwołać> [odvowɨvatɕ] ГЛ. перех.

II . odwoływać <‑łuje; св. odwołać> [odvowɨvatɕ] ГЛ. возвр. гл. ЮРИД.

odwijać <‑ja; св. odwinąć> [odvijatɕ] ГЛ. перех.

1. odwijać (rozpakowywać):

2. odwijać (rozwijać):

odwach <род. ‑u, мн. ‑y> [odvax] СУЩ. м. ИСТ.

I . odwlec [odvlets] св., odwlekać [odvlekatɕ] <‑ka> ГЛ. перех.

1. odwlec (powodować opóźnienie):

co się odwlecze, to nie uciecze посл.

2. odwlec (ciągnąć w inne miejsce):

wegschleppen разг.

II . odwlec [odvlets] св., odwlekać [odvlekatɕ] <‑ka> ГЛ. возвр. гл. (opóźniać się)

odwalać <‑la> [odvalatɕ], odwalić [odvalitɕ] ГЛ. перех. св.

1. odwalać (odrzucać):

abkratzen разг.
den Löffel abgeben разг.

2. odwalać разг. (robić coś):

3. odwalać разг. (robić coś w pośpiechu, byle jak):

hinhauen разг.
schlampig [o. schlud[e]rig] ausführen разг.

Хотели бы вы добавить слова, фразы или переводы?

Пришлите нам новую статью.

Интерфейс Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski