Переводы „praktykującego“ в словаре польско » немецкий

praktyka <род. ‑ki, мн. ‑ki> [praktɨka] СУЩ. ж.

1. praktyka (doświadczenie):

praktyka w czymś

Praxis ж. in etw дат.

w praktyce

in der Praxis

zastosować coś w praktyce

etw in der Praxis anwenden

2. praktyka:

praktyka (staż w firmie)

Praktikum ср.

praktyka (u rzemieślnika)

Lehre ж.

praktyka (w szkole)

Referendariat ср.

3. praktyka (wykonywanie wolnego zawodu):

praktyka lekarska

Ausübung ж. des Arztberufs

4. praktyka (doświadczenie w wolnym zawodzie):

praktyka prawnicza

anwaltliche Praxis ж.

praktyka prawnicza

Anwaltspraxis ж.

praktykant(ka) <род. ‑a, ‑nci> [praktɨkant] СУЩ. м.(ж.) мн.

praktykant(ka) (w firmie)

Praktikant(in) м. (ж.)

praktykant(ka) (u rzemieślnika)

Lehrling м.

praktykant(ka) (w szkole)

Referendar(in) м. (ж.)

praktykancki [praktɨkantski] ПРИЛ. АДМИН.

praktykancki

Praktikanten-

zespół praktykancki

Praktikantengruppe ж.

praktykować <‑kuje> [praktɨkovatɕ] ГЛ. неперех.

1. praktykować:

praktykować (odbywać praktykę) (student, uczeń)

ein Praktikum ableisten [o. absolvieren]

2. praktykować:

praktykować (wykonywać wolny zawód) (lekarz, adwokat)

praktizieren

3. praktykować (stosować):

praktykować

praktizieren

praktykować

ausüben

4. praktykować РЕЛИГ.:

praktykować

praktizieren

praktyki [praktɨki] СУЩ.

praktyki мн. < род. мн. ‑yk> (obrzędy):

praktyki

Praktiken ж. мн.

praktyki religijne

religiöse Praktiken

praktycyzm <род. ‑u, loc ‑zmie, мн. отсут. > [praktɨtsɨsm] СУЩ. м. ФИЛОС.

praktycyzm

Praktizismus м.

praktyczny [praktɨtʃnɨ] ПРИЛ.

1. praktyczny (oparty na doświadczeniu):

praktyczny umiejętności, zmysł

praktisch

2. praktyczny (przydatny):

praktyczny prezent, metoda

praktisch

praktyczny prezent, metoda

nützlich

3. praktyczny (zaradny życiowo):

praktyczny charakter, człowiek

praktisch veranlagt

praktycznie [praktɨtʃɲe] НАРЕЧ.

1. praktycznie (efektywnie):

praktycznie działać

praktisch

praktycznie działać

nützlich

2. praktycznie (doświadczalnie):

praktycznie badać, sprawdzać

in der Praxis

3. praktycznie (właściwie):

to praktycznie niemożliwe

das ist praktisch unmöglich

praktyk <род. ‑a, мн. ‑ycy> [praktɨk] СУЩ. м.

1. praktyk (osoba z doświadczeniem):

praktyk

Praktiker(in) м. (ж.)

2. praktyk (osoba zaradna):

praktyk

praktisch veranlagter Mensch м.

praktyk

Praktikus м. шутл.

3. praktyk (osoba pracująca w swoim zawodzie):

adwokat/lekarz praktyk

praktizierender Rechtsanwalt м. /Arzt м.

potakująco [potakujontso] НАРЕЧ.

potakująco

zustimmend

potakująco kiwać głową

zustimmend mit dem Kopf nicken