Переводы „pryzslaniac“ в словаре польско » немецкий

I . przysłaniać <‑ia; св. przysłonić> [pʃɨswaɲatɕ] ГЛ. перех.

przysłaniać oczy, lampę, słońce

abschirmen

przysłaniać widok

verhüllen

II . przysłaniać <‑ia; св. przysłonić> [pʃɨswaɲatɕ] ГЛ. возвр. гл.

przysłaniać

abschirmen

przysłaniać

sich вин. bedecken

I . przesłaniać <‑ia; св. przesłonić> [pʃeswaɲatɕ] ГЛ. перех.

1. przesłaniać (zakrywać):

przesłaniać

verhüllen

przesłaniać

verdecken

ona przesłania mu cały świat

sie nimmt ihn ganz in Anspruch

ona przesłania mu cały świat

sie absorbiert ihn völlig

2. przesłaniać перенос. (uniemożliwiać właściwą ocenę):

przesłaniać komuś rzeczywistość

jdm die Wahrnehmung der Wirklichkeit verschleiern

II . przesłaniać <‑ia; св. przesłonić> [pʃeswaɲatɕ] ГЛ. возвр. гл. (zakryć się)

przesłaniać

verdeckt werden

księżyc zakrył się chmurami

der Mond м. wurde von den Wolken verdeckt

poosłaniać <‑ia> [pooswaɲatɕ] ГЛ. перех. св.

poosłaniać

bedecken

poosłaniać

verhüllen

pozasłaniać [pozaswaɲatɕ]

pozasłaniać св. od zasłaniać

Смотри также zasłaniać

I . zasłaniać <‑ia; св. zasłonić> [zaswaɲatɕ] ГЛ. перех.

1. zasłaniać (zakrywać):

zasłaniać

bedecken

zasłaniać

zudecken

zasłaniać twarz

verhüllen

zasłaniać twarz

verschleiern

zasłaniać widok, światło

verdecken

zasłaniać okno

verhängen

2. zasłaniać (bronić):

zasłaniać

schützen

zasłaniać

abschirmen

zasłaniać oczy przed słońcem

die Augen vor der Sonne schützen

II . zasłaniać <‑ia; св. zasłonić> [zaswaɲatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. zasłaniać (zakrywać się):

zasłaniać

sich вин. verhüllen [o. zudecken]

2. zasłaniać (bronić się):

zasłaniać

sich вин. schützen

3. zasłaniać обыч. нсв. (wykorzystywać jako pretekst):

zasłaniać się czymś

sich вин. hinter etw verstecken разг.

zasłaniać się czymś

etw vorschützen

pozganiać [pozgaɲatɕ]

pozganiać св. od zganiać

Смотри также zganiać , zganiać

I . zganiać² <‑ia> [zgaɲatɕ] ГЛ. перех. св. разг. (zmęczyć chodzeniem)

zganiać

ablaufen

zganiał całe miasto, szukając garnituru

er ist die ganze Stadt nach einem Anzug abgelaufen

II . zganiać² <‑ia> [zgaɲatɕ] ГЛ. возвр. гл. св. (zmęczyć się)

zganiać

sich дат. die Füße ablaufen [o. wundlaufen]

zganiać¹ <‑ia; св. zegnać [lub zgonić]> [zgaɲatɕ] ГЛ. перех.

1. zganiać (spędzać):

zganiać bydło

zusammentreiben

2. zganiać (odganiać):

zganiać muchę

verscheuchen